Wie is Piet van der Pluijm?
Piet is geboren in Hank (1955) getrouwd en heeft een dochter (Joni) en een zoon (Noah). Hij is in 1984 opgeleid bij de stichting Saswitha. Een jaar chakra-psychologie (Saswitha) bij Jos Plenckers. Ayurvedische massage bij Saswitha en deels bij Drs. A.K. Mehta, Nederlands Ayurvedisch Centrum, den Haag. Zes jaar spirituele therapie bij Drs. Ad Stemerding. Belfeld. Bach remedies bij Bachcentrum “de ruwe dravik” (Koos Ravenstein) Continu bijscholingen op het gebied van yoga. Dru Yoga, Mansukh Patel.
Piet van der Pluijm is Yoga en ontspanningsdocent en heeft een eigen werkwijze ontwikkeld die adem, emotie en beweging met elkaar verbindt. Hij heeft ruim 23 jaar een eigen praktijk als coach in veranderprocessen, verzorgt yogalessen, workshops Ayurvedische massage, een jaartraining: “de reis van je hoofd naar je hart” en verzorgt workshops en lezingen op het gebied van bewustwording en persoonlijke groei. Tevens hij drie boektitels op zijn naam staan: 52 yoga weekoverdenkingen, Momenten en Adempauzes, deze wordt 21 juni gepresenteerd.
Wat geeft richting aan mijn leven? Natuurlijk begint mijn levensreis, zoals bij iedereen bij de geboorte, het gezin, de straat, de school, het dorp Hank. Ik kom uit een arbeidersgezin, waar moeder de scepter zwaaide en in feite alleen de kinderen opvoedde en waar vader hard werkte in de bouw en in zijn vrije tijd een groenten- en bloementuin bij hield. Zijn grote passie was biljarten en kaarten in de plaatselijke cafés. Moeder zorgde voor het reilen en zeilen binnenshuis. Mijn twee oudere broers waren timmerman geworden, vandaar dat mijn moeder tegen mij zei: word jij maar schilder en netjes haalde ik mijn MBO- schilderdiploma. Degene die hier bepalend was voor de richting waarin ik moest gaan was mijn moeder. Zo heftig en benauwend dat ik vakantiewerk ging doen toen ik 14 jaar oud was en van dat geld heb ik toen met medewerking van mijn oudste broer een racefiets gekocht, tegen de wil van moeder, maar die lag een tijdje in het ziekenhuis. Door de racefiets ging er een nieuwe wereld voor mij open. Een buurjongen die in die tijd heel goed was in wielrennen (Wim Prinsen) hielp mij enorm.
Ik werd lid van de jonge renner in Oosterhout, ontmoette een fietsvriend in Geertruidenberg en gezamenlijk hebben we tot ons 17e jaar aan alle wielerwedstrijden deelgenomen in Noord Brabant, Zeeland en Limburg. En op mijn 18e werd ik amateurwielrenner. Toen had ik zelf een auto om naar de wielerwedstrijden te rijden en het sportieve avontuur duurde tot ik 24 jaar oud was. In deze periode gaf het wielrennen mij richting. Toen ik 17 jaar oud was leerde ik mijn grote liefde kennen, samen met haar en vrienden gingen we naar de wielerwedstrijden en we denken daar nog met veel genoegen aan terug. Tot mijn 23e jaar was ik een fanatiek fietser, tot mijn buurjongen en vriend plotseling op jonge leeftijd overleed. Toen ging mijn tunnelvisie omtrent fanatiek sporten langzaam weg en ging er als het ware een nieuwe wereld open. We gingen samen (mijn vrouw en ik) feesten, plezier maken, veel op vakantie, etc., want we waren zo geschrokken van het overlijden van onze vriend, mijn schoonvader en nog meer jonge mensen dat we dachten: we moeten nu genieten, want voor je weet is het over! In dit stadium gaven de mensen die mij (ons) ontvallen waren richting aan mijn leven. Je kunt dat feesten en plezier maken een tijdje volhouden, maar op een gegeven moment ontstaat er een eenzame leegte, een identiteitscrisis: Wie ben ik? Wat wil ik?Ik werkte samen met schildervrienden in de bouw en dat was hard buffelen, maar het verdiende heel goed, maar het was een omgeving die totaal niet bij mij paste. Het was een bevrijding om bij P.T.T. Post te gaan werken en hierdoor kreeg ik meer tijd om aan mezelf te gaan werken. Ik ontmoette 2 bijzondere mensen die al een tijdje met deze levensvragen bezig waren en van het een kwam het ander en in 1985 opende ik met deze vrienden een centrum voor alternatieve geneeswijze en psychotherapie ‘Centrum Plein’ in Hank. Ik studeerde natuurgeneeswijze, een yogaopleiding en natuurlijk volgde ik alle lezingen, trainingen en workshops die in het centrum plaats vonden.
In 1985 werd ik vader van een prachtige dochter (Joni). Ik ging in september 1985 yogalessen geven. Hier heb ik veel richting ontvangen van de verandering van werkomgeving en van Loek Knippels en Peter-Jan in der Rieden. Er volgden nog vele studies (bachremedies, Touch for health, chakra psychologie en Ayurvedische massage. In 1988 leerde ik Ad en Han Stemerding kennen, zij hadden een centrum in Belfeld (Limburg), De Leonardushoeve (een klooster). Daar ben ik zes jaar vaak geweest voor trainingen, therapie en scholing. Ik had thuis weinig tot niets aan emotionele vaardigheden mee gekregen en hier gaven Ad en Han heel veel richting aan mijn leven! Een indrukwekkend boek van Ad was: groei en evenwicht. Wat meer recenter: de Parel, voor meer informatie kijk op www.alandi.nl
In 1989 bezocht ik met 2 vrienden Nepal, het land waar de yoga vandaan komt. Het prachtige Himalaya gebergte was meer dan indrukwekkend. We gingen voor 6 weken, maar mijn cultuurshock was zo groot dat ik twee weken eerder ben terug gekomen. Ondanks de shock was het mijn eerste ontmoeting met het basale bestaan. Ik ging met andere ogen kijken en met andere oren luisteren. Ik was mezelf enorm tegengekomen en soms kan dat helemaal geen kwaad. Soms moet je afstand nemen om te beseffen wat je hebt. Ik ontdekte in die tijd dat ik uit een katholieke traditie kwam en ik ben mezelf toen ook gaan verdiepen in: wat betekent gelovig zijn? Onze zoon Noah werd geboren in 1990 en hij is gedoopt in de kerk in Hank. We hadden daar een bijzondere Franciscaanse Pastor Zuster Francisco en zij inspireerde mij. Door haar enthousiasme zat ik in een werkgroep Homoseksualiteit en geloof. Begin jaren ’90 organiseerde we voor het gebied Dongenmond, Land van Heusden, Altena en de Baronie veel forums in de vorm van voorlichtingavonden en het bespreekbaar maken van homoseksualiteit. Door de studie in mijn eigen geloof kwam ik professor Gilles Quispel tegen, deze bijzondere man stond bekend voor zijn baanbrekend werk op het gebied van de Gnostiek. Het woord ‘gnosis’ betekent letterlijk ‘kennis’. Gnostiek is de leer van de gnosis.De geschriften van Nag Hammadi spelen hierin een belangrijke rol, Jacob Slavenburg en Willem Gloudemans hebben daar een meer dan interessant boek over geschreven. Hier gaf mijn studie in mijn geloof, gnostiek en mijn maatschappelijke betrokkenheid richting aan mijn leven. In september 1990 begon ik ook yogalessen te verzorgen in het Stiltecentrum in Oosterhout en tevens begon ik met het lesgeven in Ayurvedische massage in nieuwe tijdscentrum Aquamarijn in Eindhoven. In 1992 verhuisden we van Hank naar Oosterhout. Ik startte de ontspanningscursus in het Stiltecentrum, organiseerde de 1e Wereldvrede meditatie op 31 December en ben thuis in de Rubenshof begonnen met mijn coaching praktijk.
Mijn ontwikkelingen gingen ook binnen P.T.T post verder dan het bezorgen van post, wat ik weliswaar als heel prettig heb ervaren. Wij waren als postkantoor Hank een pilot betreft het werken in zelfsturende teams, ofwel het werd bij ons uitgeprobeerd. Ik schreef een syllabus of reader over het zelfstandig werken in teams. En dat beviel de leiding zo goed, dat er 3000 van gedrukt zijn. Ik werd gevraagd om te gaan schrijven voor het personeelsblad en al snel was ik daar vaak voor onderweg en ontmoette ik de meest interessante mensen. Ook gaf ik overal lezingen op postkantoren over zelfsturende teams en ontving ik in het postkantoor veel collega’s die bij ons een kijkje kwamen nemen.
In de werkgroep van homoseksualiteit en geloof zat ook pastor Erik van Rosmalen en hij was pastor van de Nazareth parochie in Oosterhout en als snel zat ik daar in de werkgroep Communievieringen, dit kwam omdat mijn dochter daar haar 1e communie deed. In het voorjaar van ’96 zijn we met een grote groep parochianen een reis gaan maken door Israel en dat was indrukwekkend en natuurlijk zag ik alles door de ogen van de gnostiek. Als kind kende ik de verhalen van bijvoorbeeld de Bergrede. Ik had ze ook bestudeerd vanuit de gnostiek en dan krijg je een veel reëler beeld van wat er zich echt heeft afgespeeld op menselijk gebied en als je dan op de bewuste plaats zelf bent, waar die Bergrede is verkondigd, dan komen daar spontaan beelden en gevoelens bij.
In 1996 werd ik door Loek Knippels en Peter Jan in der Rieden gevraagd om als gastdocent mee te doen met een afsluitende vijfdaagse van hun opleidingscentrum het: Internationaal Holistisch Centrum (IHC). Dat beviel zo goed dat ik al snel ingelijfd was als vaste docent en binnen korte tijd was ik zelfs voorzitter van de stichting IHC. Dit vond toen plaats in centrum de watertoren in Steenbergen. Ik begon minder te werken bij TPG post en ging steeds meer lesgeven bij het IHC en natuurlijk verzorgde ik gewoon mijn yogalessen in het Stiltecentrum. In november 1997 kwam mijn eerste boekje uit: 52 Yogaweek overdenkingen door uitgeverij de Daja stichting in Den Dungen. In mijn yogalessen las en lees ik nog steeds een overdenking voor die bedoeld is als uitnodiging om naar jezelf te kijken. Natuurlijk stond het innerlijk proces waar ik mee bezig was niet op zich zelf en als er iemand is geweest die richting aan mijn leven heeft gegeven dan is het mijn vrouw Arna. Zij was en is nog steeds mijn steun en toeverlaat.
Zij is onderdeel van het kompas waar ik op vaar. Ik ben absoluut niet alleen gegroeid, we zijn samen gegroeid en dat heeft best wel wat wrijving gegeven, maar zonder wrijving geen glans. Half jaren ’90 begon Arna bij Corrie van Loon de studie metafysica en dat is de wijsgerige leer die niet de werkelijkheid onderzoekt zoals ze ons gegeven wordt uit zintuiglijke ervaring, maar op zoek gaat naar het wezen van die werkelijkheid en wat haar constitueert. Als zodanig beschouwd, is metafysica ook de grondslag van de wetenschappen omdat die uitgaan van een zekere aanname over de aard van de werkelijkheid. Daarna ontmoette ze Mansukh Patel, een inspirerende spreker en op dat moment nog totaal onbekend in Nederland. Zijn organisatie verzorgde een yogaopleiding in de Midlands in Engeland (Dru Yoga). Arna ging de opleiding volgen in Engeland. Mansukh wordt bekend van zijn boekjes: Dansen tussen vreugde en verdriet en Crisis en het wonder van liefde, uitgever Ankh Hermes. Phillip Engelen een bekende regisseur, maakte inspirerende filmopnamen van Mansukh met rugzak, en bamboefluit. De Hindoeistische omroep (OHM) maakte een hele serie (20) documentaires over de Bhagavad Gita. Zelf heb ik ook regelmatig aan een retraite deelgenomen bij deze organisatie. Ik heb dus ook veel Dru yogaoefeningen in mijn lessen zitten.
En als zowel je vader als je moeder met deze activiteiten bezig zijn, krijgen je kinderen hier automatisch veel van mee. Ook zij hebben sturing en richting aan mijn leven gegeven. Soms vragen mensen weleens: wie was jou meest inspirerende leraar? En in alle eerlijkheid zeg ik dan mijn kinderen. Ze kunnen me heerlijk met twee voeten weer terug op de grond plaatsen. En natuurlijk heb je ook vrienden die op hetzelfde pad lopen als jij en je partner. In 1992 leerde we Emmy en Kees kennen via, de ontspanningscursus die ik verzorgde en nog steeds is er een inspirerende en zingevende vriendschap. We hebben lief en leed met elkaar gedeeld en dat doen we nog steeds. Ook zij gaven en geven nog steeds richting aan mijn leven. In ’96 sloot ik me aan bij een groepje zondagochtend joggers, via mijn zwager John. De witte gijten genaamd. Een bont gezelschap (12) van totaal verschillende mensen en daar liep ene Arjan ook mee. En op de een of ander manier hadden wij iets met elkaar, herkenning, op zich zelf gericht zijn, altijd zoekend naar een natuurlijk evenwicht, elkaar confronterend, en ook adviserend, mee denken en voelen. En nog steeds loop ik bij de witte gijten en twee keer in de week jog ik met Arjan. Ook hij geeft richting aan mijn leven.
Begin 2000 ga ik steeds minder werken, 24 uur bij TPG Post en Loek en Peter Jan trouwen en verhuizen naar Frankrijk. En ik doe de werkzaamheden in Nederland en zij komen regelmatig naar Nederland om les te geven in conferentiecentrum Huize Bergen in Vught. Ik leer Ingeborg Bosch kennen en raakt geboeid door haar eerste boek: De herontdekking van je ware zelf. Haar menselijke natuur is zo in haar boeken en methodieken aanwezig dat het mij enorm inspireerde en inzicht gaf in mijn emoties, gedrag en beperkende overtuigingen. Ik ben nog steeds fan.
In 2001 komt er binnen TPG Post een beweging op gang via de toenmalige directeur Peter Bakkeren zijn vrouw Carolien. Zij beginnen Kids Moving The World. Peter en Carolien zijn zo onder de indruk van de armoede in Afrika dat ze besluiten om hun maatschappelijk verantwoordelijkheid te nemen. In het begin gaf dit veel frictie en heisa in dagelijkse top van TPG. Maar na 1 jaar Kids Moving The World krijgen zij (TPG) een hoge onderscheiding van de VN. En dat leverde veel positieve reclame op en veel nieuwe grote klanten. En veel Nederlandse bedrijven gingen mee participeren: DSM, Unie Lever, Ricoh, etc. Kids Moving The World is een voorlichtingsprogramma voor lagere scholen.
Ik kreeg een korte opleiding en wekelijks reisde ik naar scholen om voorlichting te geven over Cambodja, Nicaragua, Kenia en Malawi. Per jaar bezocht ik 50 scholen in de omgeving en waren we met zo’n 100 game guides (spelletjes gids) in heel Nederland actief. Regelmatig kreeg je bijscholingen over de betreffende landen. Ook dit werk gaf richting aan mijn leven.
In Juli 2001 komt mijn tweede boekje uit bij dezelfde uitgever: Momenten….. Op de voorkant staat: Het verleden is geschiedenis, de toekomst een raadsel en dit moment een geschenk. Daarom heet dit moment in het Latijns presens. Dit moment, het ogenblik waarop u dit leest, is de culminatie van alle momenten, die u in het verleden hebt meegemaakt. Dit moment is zoals het is, omdat het universum is zoals het is. Als u zich tegen dit moment verzet, verzet u zich eigenlijk tegen het hele universum. Ik hoop dat de overdenkingen in dit boekje u mogen helpen bij het accepteren van het universum.
In 2005 komt er een grote verandering. Ik stop (gedwongen) met mijn werk bij het IHC. De miscommunicatie die dit veroorzaakte voelde als een dolksteek in mijn rug en daar lag ik met al mijn ervaring op het asfalt. Mijn vrouw, kinderen en vrienden hebben mij enorm gesteund en in datzelfde jaar dacht ik bij mezelf: waar gaat het nou allemaal om? En het antwoord kwam vanzelf: Het gaat om werken aan innerlijke vrede! En dat was ook meteen mij werktitel.
In 2006 zijn we met Emmy en Kees naar India gegaan voor een rondreis. Je houdt van India of je haat het, ik houd ervan. Voor Arna hoeft het niet meer. Het was een prachtig avontuur. Eind 2006 vindt ook de eerste jaartraining: De reis van je hoofd naar je hart plaats. In de fruitschuur in Dussen. Inmiddels verzorgde ik Ayurvedische workshops in centrum Zuiderlicht in Breda en ik Ayurvedische massages in de schoonheidssalon van mijn schoonzus Inge. Op 31 December 2006 verzorgde ik voor de eerste keer de wereldvrede meditatie in de Mariakerk, dat was toen nog bij pastor Franck Ploum. In de herfstvakantie van 2007 zijn Arna (mijn vrouw) en ik naar Plum Village afgereisd. Dit ligt vlak bij de bekende wijnstad Bercerac, in Zuid Frankrijk. Dit is de thuishaven van Thich Nhat Hanh, een Boeddhistische monnik, zenleraar, schrijver en vredesactivist. Deze in 1926 geboren Vietnamees geeft over de gehele wereld lezingen en heeft inmiddels meer dan 70 boeken geschreven. Zijn mildheid en bescheidenheid, zijn grote maatschappelijke betrokkenheid en het feit dat hij voortleeft wat hij zegt, maken hem zéér geliefd. In simpele bewoordingen weet hij de essentie van de Boeddhistische leer uit te leggen, direct gekoppeld aan de praktijk van het dagelijkse leven. Leven in aandacht, in het Engels “mindfulness” is het leidende beginsel voor de weg van bevrijding. Aandacht brengt je dichter jezelf, bij anderen, bij het leven, bij het absolute, bij waar het echt om gaat. Aandacht is het vermogen in het nu te zijn. Wanneer we in contact zijn met het heden komt er meer rust, helderheid en stabiliteit in ons.
In 2008 leerde ik Hennie van Hattum kennen als nieuwe pastor van Thomas geloof en cultuur en nog steeds werken we op een inspirerende manier samen. Mijn dochter Joni was afgestudeerd (socialwork) en samen zijn we 3 weken door India en Nepal getrokken.
In juni 2009 tijdens de Midzomer meditatie is mijn derde boekje gepresenteerd: Adempauzes. Dit boekje is nog verkrijgbaar het kost 10 euro en het is in eigen beheer uitgegeven. De titel is door mijn vrouw ingegeven. In ons vaak jachtige leven nemen we onbewust te weinig tijd voor onszelf om even stilt te staan, even gas terug te nemen, even op adem te komen. Het schrijven van de nieuwsbrief krijgt langzaam meer vorm, door de positieve reacties hierop komt er iedere maand een nieuwsbrief.
In 2009 deed ik mee aan een workshop over geweldloze communicatie van Eveline Beumkes een psychologe uit Amsterdam en zij heeft ook een tijdje in Plum Village gewoond in Zuid Frankrijk. En zo kwam MarshallRosenberg in mijn leven, de initiatiefnemer van de prachtige en inspirerende communicatie methodiek.
In 2010 zijn we in de zomer verhuisd naar de Ridderstraat. Het werk bij Post.nl loopt af en hier heb ik een mooie ruimte voor mijn coaching, jaartraining, meditatie, yoga plus en andere cursussen. Het huis was in 2 weken verkocht en de hele verbouwing van een half jaar is succesvol verlopen.En op 1 augustus wordt onze kleinzoon Tijn geboren. Een verhuizing geeft een nieuwe richting aan je leven, maar een kleinzoon nog veel meer. Wat een kostbaarheid!
Ook mocht ik mijn 25 jarig jubileum vieren als Yogadocent. De Yogaweek in de eerste week van september in de Mariakerk stond in het teken van mijn feest, met zang vanRenze Ferwerda, lezingen, workshops, meditatie, ligconcert en als afsluiter Lenny Kuhr met band, het was een ware happening. Ik ben al heel lang fan van Lenny en vooral haar teksten spreken mij enorm aan. Het was ook een bijzondere ontmoeting met Lenny, haar manRob en de mannen van de band.
In 2011 trouwt mijn dochter en zijn we al helemaal gewend aan het wonen in het centrum. De nieuwsbrief gaat voortaan maandelijks de deur uit en in oktober stop ik na 32 jaar met het werken bij Post.nl, het was niet meer te combineren, maar met een goed gevoel en met veel positieve herinneringen en dankbaarheid denk ik terug aan de post. Het heeft veel richting gegeven aan mijn leven.
Tot slot, want het is veel langer geworden dan ik had verwacht: ik ben een bofkont en dat begon al als jongste thuis, ik ben een bofkont omdat ik Arna ben tegengekomen, goede vrienden, goede leraren, bijzondere kinderen en wellicht is het grootste wonder in mijn leven de Yogaopleiding geweest, want toen is er ten gunste van mijn leven veel veranderd en daar ben ik dankbaar voor. Ik ben benieuwd welke mensen ik nog tegen zal komen die mij zullen inspireren en richting geven aan mijn leven.
Ook is hij initiatiefnemer van de Wereldvrede activiteiten in Oosterhout die op het einde van ieder jaar plaatsvinden en die in navolging momenteel uitgroeien tot een landelijke activiteit. Er participeerde in 2008 meer dan 20 plaatsen mee, van grote steden tot kleine dorpen, van Friesland tot Limburg.
