Je bent niet alleen. Zovelen van ons voelen zich momenteel geïsoleerd, zelfs nu er een gevoel van hoop is. We hebben nog een lange weg te gaan met zijn allen in deze pandemie. Als je het gewicht van deze tijd zwaar vindt, wil ik je laten weten dat je niet alleen bent. We staan hierin samen! We zijn biologisch geschapen voor verbinding. We hebben een ingeboren instinct om naar elkaar te reiken en te weten dat we nabijheid nodig hebben om onszelf prettig te voelen. Tegenwoordig vinden veel van mijn lessen digitaal plaats. Voor mezelf vind ik het leuk om via de ontspanningscursus , yoga- en meditatielessen verbinding te maken. Het is om deze reden dat ik al 17 jaar maandelijks nieuwsbrieven schrijf, om een virtuele gemeenschap te creëren door middel van beeld en het geschreven woord dat ons op een of andere manier verenigt in deze moeilijke tijd en ons laat werken aan innerlijke vrede. Dus aarzel niet om de reageren als je dat fijn vindt en laat mij weten hoe het met je gaat. Ik antwoord wanneer ik kan en ik heb al veel liefdevolle reacties gehad. Bedankt dat je deel uitmaakt van deze virtuele gemeenschap. Ik sluit af met een gedicht over wilde ganzen.
Wilde ganzen. Je hoeft niet goed te zijn. Je hoeft niet honderd mijl op je knieën te lopen door de woestijn om berouw te tonen. Je hoeft alleen maar het zachte in jezelf toe te laten en van jezelf te houden, van de mensen om je heen en van het leven in het nu moment.
Vertel me over je wanhoop en ik vertel je de mijne. Ondertussen gaat de wereld gewoon door, schijnt de zon en de heldere regens trekken over de landschappen, over de weilanden, de bomen en rivieren. Ondertussen vliegen de wilde ganzen, hoog in de blauwe lucht.
Wie je ook bent, het maakt niet uit hoe eenzaam je bent, de wereld biedt zich aan jouw eigen verbeelding aan, roept naar je toe zoals de wilde ganzen, hard en gakkend, keer op keer je plek aankondigen in de zingeving van jouw bestaan, van jouw onderweg zijn naar innerlijke vrede.
Wat we loslaten, kan ons niet langer vasthouden.
Jacqueline Etman, sedert 6 jaar columniste van de nieuwsbrief, getrouwd met Ton, moeder van Maud, werkzaam geweest als doktersassistente, volgde daarnaast onderwijs in de sociale dienstverlening en het maatschappelijk werk en studeerde op latere leeftijd af in de theologie als geestelijk verzorger/pastoraal werker. Schrijven, zingen en cabaret hebben een speciaal plekje bij haar. Haar column is gelijk aan het maandelijkse thema, klik op de link: column 76
Wat heb je losgelaten en wat heeft jou losgelaten de afgelopen tijd? Is er een leegte ontstaan? Durf jij de leegte toe te laten? Deze bizarre tijd helpt je om er achter te komen wie je werkelijk bent als alles op losse schroeven staat, als er onrust is, onzekerheid, verlangen, opstand, maar ook vastberadenheid. Het is de chaos die vooraf gaat aan het begin van het nieuwe. Hoe doorsta jij deze tijd? Ik heb een eenvoudig advies: nu even niets! Daar bedoel ik mee dat je de onrust, onzekerheid toelaat en achterwege laat wat je gewend bent om ermee te doen. Bijvoorbeeld verklaren, duiden, analyseren, weglachen of hulpeloos in een hoekje gaan zitten, iedereen heeft zo zijn eigen overlevingspatronen ontwikkeld om met onrust en ongemak te dealen. Enkele tips om zo goed mogelijk bij dat niets doen te blijven.
- Houd het eenvoudig: Geef je over aan wat er is en ga iets doen wat lukt, iets wat eenvoudig is om te doen, wat je erbij kunt hebben. Maak het gemakkelijk voor jezelf.
- Leg de lat vooral wat lager: Niets doen met je onrust kost namelijk veel energie, fysiek, emotioneel en mentaal. Wees mild voor jezelf, vertraag en wees trouw aan wat je echt nodig hebt.
- Blijf dicht bij jezelf: Ben je in de spanning van de ander beland, dan is het zaak terug te keren naar je eigen plek en je eigen koers te varen. Je bent het meest van waarde voor iemand die in de spanning belandt door juist je eigen rust te vinden.
- Geef je over: De grote kunst is om je over te geven aan de onverbiddelijke kracht van deze bijzondere tijd. Misschien kun je er dan zelfs van genieten, net als van een strandwandeling bij onstuimig weer.
Loslaten, betekent tijdelijk het houvast verliezen. Niet loslaten betekent voor altijd het houvast verliezen.
The Paper Kites is een Australische folkband uit Melbourne. De band werd in 2009 opgericht door zanger/gitarist Sam Bentley en toetsenist/gitarist Christina Lacy. Ze zingen mooi close harmony. Voor alles wat geeft, is de titel van het lied en een goede luisteraar hoort dat je heel veel krijgt voor alles wat je geeft!
De ontspanningscursus in beeld! Een deelnemer aan de ontspanningscursus mailde me dit visueel verslag van de eerste les! Ik mag dit delen. Hartelijk dank, Lilian want met deze berichten maakt mijn hart een sprongetje van vreugde! https://www.werkenaaninnerlijkevrede.nl/inschrijfformulier-ontspanningscursus/?preview=tru
Loslaten wat je lief en dierbaar is, loslaten naar wie je hart uitging, je doet het niet ineens. Het is als het gaan van een lange, lange weg. Een weg, geplaveid met herinneringen, met beelden van weleer en met emoties, diep en scherp. Al gaande ga je stap voor stap zien, hoe het was, ècht was. Je leert zien voorbij de buitenkant, je ziet het verborgen patroon, het hoe, waarom. Je ziet wat de ander toen bewoog, je ziet, wat je toen, in het verleden niet kon zien, omdat je er nog middenin stond, deel was van het geheel. Maar nu bij elke stap de afstand groeit, nu ga je zien, begrijpen, aanvaarden. Zo groeit het inzicht in wat was. En pas wanneer je alles hebt gezien, doorvoeld, wanneer je hebt begrepen hoe het was, ècht was, wanneer de tranen zijn gegaan, pas dán, eindelijk dan, kun je de deur van het verleden sluiten. en ben je vrij en open voor wat al zolang naar je toe wil komen: een nieuwe toekomst. Vrij naar Hans Stolp.
Time-in: elke dag zo’n drie minuten de tijd nemen om naar binnen te keren. Je adem volgen, je realiseren wat je voelt en wat je denkt. Met iedere inademing adem je de klank So in en uitademend de klank Ham. Dit is een bekende mantra en het woord mantra betekent letterlijk beschermer van de geest. Het is So-Ham dat je in je hoofd herhaalt en dat jou beschermt tegen andere onrustige of negatieve gedachten. So-Ham geeft rust in je hoofd. So-Ham laat je beseffen hoe dankbaar je bent dat je leeft, dat je kunt zien, horen, ruiken, werken, proeven en voelen, dat je een denkwereld hebt en een relationeel leven… Als je dat elke dag allemaal snel even naloopt, dan verandert je leven, blijkt in de praktijk. Je wordt gelukkiger en succesvoller, omdat je beter contact hebt met alles wat je in je hebt. Ook dat is integratie. Het kan zoiets vanzelfsprekends worden als je tanden poetsen. Een soort mentale hygiëne voor je stress!
Milo Meskens (1995) is een bekende Belgische zanger. Het nummer “When I Feel This Way” gaat over de huidhonger die hij, samen met vele anderen, voelt tijdens deze coronacrisis. Onder begeleiding van een zachte piano op de achtergrond, weet Meskens ons vast te klemmen aan zijn prachtige stem. Het is een rustig nummer met een wondermooie verwoording van onze gemoedstoestand.
Door je te ont-doen van al je moeten, ont-moet je jezelf.
Leegte in onszelf. Waar alles mogelijk is, is in de stilte, waar alle geluid geboren wordt en is in feite in de verstilling van het nu moment, hier vindt de geboorte plaats van alle beweging.
Leegte in onszelf. De duisternis is tevens ook de houder van het licht en het inzicht, het is ook de mysterieuze plaats van ontvouwing, overgave, geboorte en inzicht, het omarmt je geloof in het bestaan.
Leegte in onszelf. Als we bij angst geloven we dat we verloren zijn, geloven we dat we anders zijn, vergeten we het mysterieuze verhaal dat we uit de duisternis opnieuw geboren kunnen worden.
Leegte in onszelf. De liefde brengt mij terug naar mijn hart, brengt me terug naar mijn liefde voor jou, naar alles wat er is om je aan vast te houden. Het brengt me terug naar de liefde voor het leven, naar de liefde voor het innerlijke kind in mezelf, naar de stilte horen in mijn hart waar alles mogelijk is.
Loslaten is niet het einde van de wereld. Het is het begin van iets nieuws!
Opnieuw een korte reportage van het bekende radioprogramma radio Ga Ga van de VRT 1. Dit keer vertelt Ann het verhaal van haar vriendin Ilse, die het thema loslaten en doorgaan indrukwekkend in beeld brengt.
Mijn eerste ervaring met yoga gaf mij veel ruimte in loslaten! Het was begin jaren ’80 en ik was net gestopt met de actieve wielersport waar ik vanaf 1969 mee bezig ben geweest. Ik was aanvankelijk schilder van beroep en later werd ik postbode in Werkendam. Ik lag met mezelf overhoop, wilde weer opnieuw gaan studeren, had inmiddels een donkere kamer op zolder gemaakt en zat op een fotocursus. Ik kon mijn energie niet goed kwijt en ik ben toen ook gaan hardlopen en mijn vrouw Arna, die destijds op yogales zat, adviseerde me om eens een les te proberen. En met enige tegenzin lag ik in Hank in het wit gele kruisgebouw op een matje bij mijn yogadocente Anita van Boxtel. En de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik vooral in die tijd erg competitief was ingesteld. Ik zal ze eens laten zien, wat ik kan! Maar mijn yogadocente zei niets tegen me en op een bepaald moment toen ik in een dubbele knoop lag en ze nog niet kon zien dat ik de enige was die het goed deed, toen knapte er iets in mij. Terwijl ik daar lag te foeteren en te mopperen in mezelf ging er opeens een lampje branden en stelde ik mezelf de vraag: waarvoor wil ik zo graag goed of beter gevonden worden? Wat doe ik allemaal om die bevestiging te verkrijgen van de mensen om me heen en hoelang doe ik dat al? Ik werd verdrietig en al bij mijn eerste yogales lag ik te huilen en schaamde ik me rot. Ik kwam thuis en Arna vroeg hoe ik het ervaren had en ik zei: dit ga ik doen, ik word yogadocent. Arna moest hierom natuurlijk hartelijk lachen. Ik bleef op les bij Anita en in september ging ik naar de open dag van de yogaopleiding Saswitha in Rotterdam omdat ik me op wilde geven voor de yoga-opleiding. Toen vroeg yogadocent Jos Plenckers aan mij hoeveel jaar ik al op yogales zat? Zeker drie maanden antwoordde ik. Volgens de regels van de opleiding moest je minimaal 2 jaar op yogales zitten voordat je de opleiding kon beginnen. Ik werd afgewezen en ik vroeg Jos Plenckers of ik een brief aan hem mocht schrijven met mijn motivatie en of hij de moeite zou willen nemen om die brief te lezen. Dat beloofde hij. En schijnbaar was hij onder de indruk van mijn schrijven, want ik mocht eind september instromen bij de vierjarige opleiding tot yogadocent. En daar gingen voor mij heel veel deuren open, ik kreeg inzicht in mijn lichaam, ik leerde begrippen als zelfreflectie, meditatie, ayurveda, communicatie, transcendentie, hoe belangrijk de adem is, de anatomie, psychologie, pathologie, teveel om op te noemen. Er ging een wereld voor mij open en wat gaf mij deze opleiding veel ruimte en inzicht in mezelf en Ik ben nog steeds blij en dankbaar dat Anita van Boxtel mij destijds negeerde tijdens mijn eerste yogales, want toen begonnen mijn lessen in loslaten!
Wie is jou vriend of vijand? Ben jij een leider of volger? Ben jij een binnenvetter of ben je assertief, ben je perfectionistisch of een beetje chaotisch, ben jij een mens van het hoofd of van het hart? Doe maar mee met deze yogales en ervaar maar wat de yogaoefeningen doen met jou spanning, zelfreflectie, emoties, adem, gewaarwording en sluit vrede met de vriend en vijand in jezelf. Iedere week kun je een digitale yogales thuis ontvangen, de kosten zijn 33 euro per maand. Dat is 8.25 per les. Meer loslaten begint bij jezelf! pietvanderpluijm@hetnet.nl
Om vooruit te komen is soms stilstand nodig, om verborgen emoties te ontdekken, te erkennen, te doorvoelen en te uiten, zodat onze levensenergie weer gaat stromen.
Stef Bos en Frank Boeijen zingen samen: Als het stil is. Een nummer uit 2008, maar wat nu weer heel actueel is. Luister maar en blijf dromen!
AGENDA ITEM
patronen
achter gelaten
met tegenzin
eindeloos
stil gestaan
midden in
een andere waan
bedenktijd
wat doet er toe
wat niet meer
overweeg
het nog een keer
streep het door
of ga er voor
© Vian Moo – www.fijnzinnigeteksten.nl
Goed kunnen omgaan met de tegenslagen en obstakels in het leven, dat heet in de psychologie coping. Goed omgaan met de aangename dingen des levens, dat is savoureren. Afgelopen jaar heb ik een studie gedaan in België over de Polyvagaal theorie en de cursusleidster Yvi van Ham, had het vaak over savoureren, dus heb ik dat opgezocht in het woordenboek en daar staat: met smaak nuttigen. Maar Yvi had zelf ook een mooi antwoord, voor haar betekende het grondig genieten! En in België wordt het woord vaak gebruikt, zeker in deze pandemie. Graag deel ik met jullie een aantal manieren om te savoureren, ofwel om grondig te genieten!
- Afleiding is de vijand van savoureren. Het is moeilijk bewust genieten van de zon op je huid tussen de shoppers in een drukke winkelstraat. Wil je savoureren, geef dan de fijne momenten die opduiken de kans om iets meer te zijn dan dat, en ga er even voor zitten, of liggen, zelfs. Vraag desnoods om niet gestoord te worden.
- Tijd lijkt te vertragen als je savoureert, maar het werkt ook omgekeerd. De kans dat je iets savoureert neemt toe als je er tijd voor hebt. En focussen kan ook in het klein. Omdat zicht ons meest dominante zintuig is, sluiten veel mensen spontaan de ogen als ze een ijsje likken, een cantate van Bach beluisteren of hun neus in een rozenstruik parkeren.
- De wereld komt binnen via onze zintuigen, dus hoe scherper die staan en hoe wakkerder je bent, hoe beter savoureren lukt. Er is een excellente mindfulness oefening die je op een savoureer manier kunt inzetten. Als je je op een fantastisch mooie plek bevindt, leg dan even je telefoon neer en spot vijf dingen die je kunt zien, vier dingen die je hoort, drie dingen die je voelt, twee dingen die je ruikt en een ding wat je kunt proeven.
- Bedenk een aantal dingen waar jij echt ontzettend van kunt genieten. Dat kan alles zijn een wandeling, een boek lezen, een cake bakken, naar de zonsondergang kijken, maar probeer van de betreden paden af te wijken. Plan nu een week lang elke dag twintig minuten waarop je een van die dingen doet. Beslis exact wanneer die twintig minuten beginnen, en vermijd alle mogelijke afleidingen. Geniet van wat er gebeurt, benoem wat het met je doet en probeer het je achteraf ook nog eens te herinneren. Neem op het einde van de week een paar minuten tijd om je week te overlopen en na te genieten van je zeven kleine genietmomenten.
- Waarom is een zee aanzicht zo mooi? Omdat het esthetisch verantwoord is natuurlijk. Maar ook omdat het je ratelende hersenen even doet vertragen, of mooie herinneringen oproept, omdat de horizon je nieuwsgierig maakt naar wat erachter ligt. Wil je echt savoureren, geniet dan niet alleen met je zintuigen, maar probeer je vinger te leggen op de exacte positieve gevoelens die het bij jou oproept en benoem ze.
- Ben je energiek, blij, tevreden, extatisch, trots, nostalgisch, opgewonden, geamuseerd, opgelucht of gelukkig? Breng dat gevoel onder woorden. Stel, je hebt een fijn gesprek met je slimme kleinkind. Registreer dan bij jezelf het pure plezier van zo ‘n fijne conversatie.
- Savoureren kan perfect alleen, dat helpt om te focussen. Maar goed gezelschap maakt het soms nog beter omdat savoureren besmettelijk is. De ander geeft het goede voorbeeld of doet je stilstaan bij iets wat je anders misschien had gemist. Samen savoureren is ook efficiënt omdat uit onderzoek blijkt dat je je beter focust en herinneringen opbouwt als je iets luidop zegt, bv. dat het een fijne avond was, dat de sopraan echt mooi zong, dat het ochtendlicht spectaculair door de bomen valt: hou het niet voor jezelf maar spreek het uit. Er hoeft zelfs niemand in de buurt te zijn op je geniet-moment. Achteraf vertellen hoe geweldig je het vond, verhoogt je genot en mensen delen hun momenten niet alleen om mee uit te pakken, maar ook omdat plezier en genot delen het voor jou vermenigvuldigt.
- Savoureren kan een complex geheel van al die dingen zijn. Stel, je beklimt de Mont Ventoux met de fiets. Dan geniet je vooraf van je voorbereiding, van je dagdromen over hoe het zal zijn en van het bespreken van de plannen met je medefietsers. Eenmaal op de top geniet je van de uitzichten, je brandende beenspieren. Terug in het dal en nog jaren later savoureer je trots op je prestatie, de gedeelde herinneringen met collega’s en de mooie beelden die op je netvlies gebrand zijn.
Brenda Slagter is coach en fotograaf en wil graag mensen in beweging brengen, hier spreekt ze met Herman Wijfels over de boodschap van de pandemie. Brenda vraagt aan Herman, in hoeverre er meer feminiteit (vrouwelijkheid) moet komen in de politiek van 2021. Nu zijn het nog veel masculerende (mannelijke) politici die de boventoon voeren. En dan legt Herman zijn inspirerende visie uit die hij heeft op de pandemie. Dit is deel 5 van een serie van 14 delen, dus als je meer wilt zien, klik Brenda Slagter in op You-Tube en je kunt ze allemaal zien!
Door achter te laten wat je niet meer nodig hebt, creëer je ruimte om te vinden wat jou vooruit brengt! 1. Wat laat ik achter mij? Datgene wat in het verleden niet van nut is geweest 2. We wat mag er de komende periode worden afgerond? Datgene wat je nog met je meedraagt en wat je in de weg staat! Zegen het verleden! 3. Wat neem je mee? Onderzoek wat op dit moment bijdraagt? Iets wat je kracht en rust geeft, kortom alle ervaringen de je wijzer hebben gemaakt! En schrijf ze op!
Bovenstaande tekst is van Heins Stufkens.
Coaching iets voor jou op dit moment? Veel mensen komen in hun leven of werk vraagstukken tegen waarvoor ze graag een klankbord willen hebben. Als je vastloopt, in vicieuze cirkels terechtkomt of gewoon niet veel verder komt bij het bereiken van je doelen, kan een coach je (weer) op weg helpen. Een sparringpartner buiten het eigen netwerk kan prettig zijn, je bent dan vrij om met ‘een buitenstaander’ op een andere manier naar je vragen en spanning te kijken. Ik kan je dan een nieuw perspectief aanreiken en samen met jou je eigen functioneren tegen het licht houden. Ik werk vanuit de holistische benadering; d.w.z. de mens wordt als een fysieke sociale, psychische en spirituele eenheid gezien en benaderd. Voorts werk ik met tekening analyse, geweldloos communiceren, counseling, lichaamswerk en het werken met doelstellingen. Het is voor mij belangrijk, dat ik met openheid en niet oordelend, kan luisteren en kan spiegelen naar de mens en waarbij zelfinzicht, zelfontplooiing en zelfredzaamheid belangrijke thema’s zijn. 06-25276590.
Soms raak je jouw verdriet uit het verleden aan, zodat je op een dieper niveau kan loslaten.
Meer dan ooit heb ik jouw nodig, zong gevoelsmens Robert Long in 1999 en wat is dit lied in 2021 actueel. We hebben elkaar nu meer dan ooit nodig! Want een ding is duidelijk, we mogen de moed niet verliezen!
4 Reacties
Monique Angèle van de Laar,
PRACHTIG Piet……ALLES
Liefs X
Lisette Boelens,
Hallo Piet,
Een mooie en fijne nieuwsbrief met inspiratie om er weer voor te gaan.
Dank je wel.
Groetjes,Lisette.
Marleen,
Even liggen, even stil zijn, even luisteren naar de muziek, even stukje lezen, even naar Piet luisteren en meedoen met oefeningen ook al is het maar een beetje en lijkt en is het zo simpel te doen.
Bij mij gaat het erom , even bij mijzelf zijn, stil staan.
Kunst met een grote K , vind ik dat!
ik vind het zooooo moeilijk , helemaal in deze hectische wereld.
Dank
Dank dank voor de inhoud van de nieuwsbrief
Marleen
Nathalie Wijffels,
Lieve Piet, altijd bewaar ik je nieuwsbrief, als die weer is ontvangen en grijp een moment van rust aan om naar jouw woorden, liedjes en die van anderen te luisteren en te lezen. Het brengt mij rust en inspiratie. Ik volg je al lang, maar laat niet zo vaak van mij horen. Je verdient na iedere nieuwsbrief een CHAPEAU!!!!!! Dank dat je je hiervoor blijft inzetten. Je doet er meer goed mee, dan je misschien vermoedt. Dank voor alles!!!!!
Nathalie
Plaats reactie