Kerstwens 2020. Stel je eens voor dat alles al in je is: vrede, vreugde, vrijheid, vertrouwen, liefde, licht… Maar stel dat er in de tijd van alles vóór is komen te staan, door alle toestanden van het afgelopen jaar, waardoor je het nu niet meer ziet… Stel dat je dat alles opruimt in deze laatste maand, loslaat… en het als versiering in een boom hangt of als een kaarsje opbrandt. Weet je wat dan overblijft…vrede, vreugde, vrijheid, vertrouwen, liefde en licht. Dat is wat ik je toewens.
Jacqueline Etman, sedert 6 jaar columniste van de nieuwsbrief, getrouwd met Ton, moeder van Maud, werkzaam geweest als doktersassistente, volgde daarnaast onderwijs in de sociale dienstverlening en het maatschappelijk werk en studeerde op latere leeftijd af in de theologie als geestelijk verzorger/pastoraal werker. Schrijven, zingen en cabaret hebben een speciaal plekje bij haar. Haar column is gelijk aan het maandelijkse thema, klik op: column 71
De kracht van vertrouwen maakt onrust tot rust. Christina von Dreien.
Inge Vervaart.
Houd vertrouwen in deze tijd! De maand december is normaal een feestmaand en er mag dit jaar niet veel gefeest worden! December is de maand van pakjesavond of van cadeautjes onder de kerstboom, van gezellig bij elkaar zijn! Het is de laatste maand van het jaar, een uitstekend moment om de balans op te maken! Heel veel mensen inclusief mezelf zijn natuurlijk heel hard geschrokken afgelopen jaar en wie weet wat er ons nog te wachten staat! Een gewone kerst gaat het niet worden en toch moeten we ons vertrouwen niet verliezen, want het begrip vertrouwen is de smeerolie voor onszelf en van de maatschappij. Zonder vertrouwen is er geen handel mogelijk, geen economie, geen samenwerking. Geld is vertrouwen, vertrouwen dat de overheid er voor garant blijft staan. Wie had dit zien aankomen? Graag wil ik in deze nieuwsbrief stil blijven staan bij het thema vertrouwen, wat natuurlijk heel breed is! Vertrouwen in de innerlijke veerkracht in jezelf! Een mooie oefening is de meditatie van de 4 onmetelijke krachten van liefde. De oefening is een fijne vorm om je te focussen op op het ontwikkelen van vertrouwen!
- Ga op een rustige plek zitten en adem ontspannen in en uit. Begin met het oproepen van een gevoel van liefdevolle betrokkenheid, dat niets anders is dan de warmte en liefde die je van nature al in je hebt. Richt dat gevoel op jezelf en visualiseer dat je vol met liefde stroomt.
- Kijk eens naar de scherpe kantjes in jezelf, de kiemen van woede, angst, jaloezie en bezorgdheid die er zijn. Besef dat ieder mens hier last van heeft en accepteer die kant van jezelf met compassie. Voel dat je helemaal oké bent zoals je bent, met je goede en slechte kanten.
- Probeer een gevoel van vreugde op te roepen voor alle goede dingen in je leven die je als vanzelfsprekend ervaart. Wees hier dankbaar voor.
- Kijk tenslotte met gelijkmoedigheid naar jezelf, door te voelen dat jouw leven slechts één druppel is in de onmetelijke oceaan van de mensheid. Zo zet je het ‘ik eerst principe’ even buitenspel en kan je vermogen tot compassie en vertrouwen groeien.
Wie geen vertrouwen stelt in anderen, zal ook nimmer het vertrouwen van anderen winnen. Lao-Tse.
Bob en Clint Moffatt zijn twee Canadese broers, die samen heel muzikaal zijn en mooi kunnen zingen. Alles wat ze aanraken of waar ze een cover van spelen verandert in goud, zo ook dit mooie country roads van John Denver.
Vertrouwen is een lastig woord. Je denkt er weinig aan, totdat je ’t opeens kwijt bent en dan is het soms een verwarrende weg om het weer terug te vinden. Het hangt ervan af wat je overkomt. Ik had laatst zelf zo’ n ervaring en het was achteraf leerzaam om het te ondergaan. Het ging om een reactie van een nieuwsbrieflezer, hij had hem gelezen op facebook en kraakte hem tot de grond toe af! En ik moest de negatieve reactie verschillende keren lezen om nou duidelijk te krijgen waar hij zich aan stoorde en in eerste instantie wilde ik terug reageren en ineens besefte ik dat ik mezelf ging verdedigen en ik voelde me even dat kleine teleurgestelde kind, dat niet bij machte was om te reageren. Ik nam het zelfs mee naar bed. Toen besefte ik wat het deed met mijn zelfvertrouwen! Ik krijg heel vaak positieve reacties op de nieuwsbrief en dan komt er keer een negatieve die dan in mijn beleving veel sterker en groter binnenkomt dan een positief bericht. Mijn moeder zat vol met spreekwoorden en ik moest spontaan denken aan dit spreekwoord: Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. En ik als kind maar denken, moeder altijd met haar stomme spreekwoorden! Toen ik dit duidelijk had, heb ik alsnog gereageerd op zijn negatieve reactie en hem hier hartelijk voor bedankt en geschreven dat iedereen het recht heeft om zijn mening te geven. Ik heb hem ook bedankt voor de leerzame les in vertrouwen houden in mezelf!
Aankondiging van de ontspanningscursus online 2021, deze start op 1 januari en je kunt ook later instromen. Ik wil graag een bijdrage leveren dat mensen zich anno 2021 zich meer kunnen ontspannen en dat ze zich kunnen verbinden met de innerlijke vrede in zich zelf. En ik hoop op een cultuurvernieuwing in die richting en daar wil ik graag met andere therapeuten een steentje aan bijdragen! De kosten voor deze 8 maanden durende ontspanningscursus online zijn 20 euro. In de nieuwsbrief van januari volgt méér informatie! Wil je tekst op je gemak lezen kijk op: Aankondiging ontspannings cursus 2021
Om vertrouwen te krijgen in zijn eigen weg hoeft een strijder van het licht niet aan te tonen dat een ander de verkeerde volgt. Paulo Coelho.
Simon Sinek (1973) studeerde culturele antropologie en ruilde zijn carrière als advocaat al vroeg in voor een carriëre in de reclame. Hij is een begaafde spreker en vertelt hier waarom vertrouwen zo belangrijk is.
Zes pilaren voor meer vertrouwen. vertrouwen geeft je een stevige basis in het leven, maar er zijn maar weinig mensen die het hebben. Uit onderzoek blijkt dat acht op de tien mensen meer vertrouwen zou willen hebben. Hoe komt het dat we onszelf vaak eerder negatief dan positief waarderen en wat kun je eraan doen om met meer vertrouwen in het leven te staan? Juist omdat vertrouwen gegrond is in dagelijkse handelingen, beslissingen en woorden is het niet iets statisch, iets wat je hebt of niet hebt. Het niveau van je zelfwaardering wordt niet voor eens en voor altijd bepaald in je jeugd, maar kan omhoog, omlaag en weer omhoog gaan gedurende je leven. Dat kan zowel goed als slecht nieuws zijn. Als je al dertig jaar gewend bent om jezelf af te breken, bestaat er geen superformule om je zelfbeeld in twee weken op te vijzelen. Aan de ander kant, iedereen heeft elke dag opnieuw de kans om zijn daden, woorden en keuzes aan te scherpen. Mijn ervaring is dat mensen vaak hun mogelijkheid tot groei en verandering onderschatten. Ze gaan er impliciet vanuit dat het patroon van gisteren, het patroon van morgen zal zijn.’ De grote vraagt blijft: hoe doe je het? Hoe vergroot je je vertrouwen als het probleem nu juist is dat je moeilijk iets van jezelf kunt aannemen? Om ze in je leven te integreren is het net als met naar de sportschol gaan: het begin is het moeilijkst. Alle zes pilaren zijn namelijk zowel oorzaak als gevolg van vertrouwen, een kip en ei-verhaal. Bijvoorbeeld: door assertiever te zijn krijg je meer vertrouwen, maar assertief zijn lukt uiteraard beter als je al meer vertrouwen hebt. En net als met het trainen van je lijf is het met het trainen van deze ‘spirituele equivalent van een spier’. Spieren kunnen sterker worden, maar ook verslappen. Je zult elke dag een stapje moeten zetten. Zelfwaardering is een levenslang doe-het-zelfproject. Wil je graag de zes pilaren lezen: Van bewust leven, Zelfacceptatie, Verantwoordelijkheid. Assertiviteit , Doelgericht leven en Integriteit. Klik dan op de link: Zes pilaren voor meer vertrouwen.
“Door de wind’ werd de afgelopen weken al plat gedraaid nadat ze het bij De Beste Zangers voor Stef Bos zong. Tijdens het Concert van hoop zong Miss Montreal dit prachtige lied nog eens, live in Ahoy. Hoe hard het ook waait, stormt en regent, blijf vertrouwen op jouw pad!
We gaan in vol vertrouwen naar de 2de Herderstocht in de Heilige driehoek! Afgelopen jaar heb ik samen met Jacqueline, Fred, Carla, Kees, Arjan, Noah en Ton en de verkeersbrigadiers Ineke en haar man. Zr. Stephanie en broeder Jean Paul, zuivelboerderij de driehoek en de muzikanten Willem Gerritsen en Gemma Smeets een herderstocht georganiseerd. Er waren meer dan 250 herders, met sterren, lampionnen en andere verlichting. Dit jaar kan dat niet, maar nu gaan we online via de O.R.T.S. ofwel de Oosterhoutse televisiezender. We zijn dit jaar te gast in de O.L.V. abdij en we kunnen dit jaar niet wandelen, maar het kerstverhaal wordt verteld en er wordt gezongen. In de nieuwsbrief van januari laten we de opname ook nog zien!
We moeten geduldig zijn en erop vertrouwen dat de schat die we zoeken verborgen is in de grond waarop we staan. Henri Nouwen.
Voorbeeld van vertrouwen passend in de komende tijd. Stille nacht, heilige nacht’.
Op Kerstavond 1914 besloten soldaten aan het front niet te vechten. Het is een van de mooiste kerstverhalen: Het was koud, de modder was bevroren (dat was een vooruitgang, voor de soldaten) en het ging sneeuwen. Het bestand begon, naar het schijnt, met de Duitsers die ‘Stille nacht, heilige nacht’ zongen en kerstbomen neerzetten met een kaarsje erin. Iemand stak als eerste z’n hoofd boven de zandzakken uit en begon te zwaaien. Er werd ‘Merry Christmas!’ geroepen. Britse en Duitse soldaten kwamen aarzelend hun loopgraven uit. Ze gaven elkaar de ruimte om gewonden weg te slepen en de doden te begraven. Nog later deelden ze chocola en sigaretten. Er werd die Kerst met sneeuwballen gegooid, in plaats van met granaten. Het is een prachtig verhaal en je kunt je er nog steeds door laten inspireren. Omdat we, als je het symbolisch opvat, in zekere zin allemaal onze eigen loopgraven hebben. De loopgraven waarin we ons verschuilen bij conflicten en onenigheid en waar we misschien ongelukkig zijn maar waar we toch niet uitkomen omdat we, terecht of onterecht, bang zijn om geraakt te worden.
Allemaal begrijpelijk, maar nu is het dan dus Kerstmis en dat is een tijd van verzoening, vergeving en hoop. Een tijd van kaarsjes aansteken en het leven een beetje lichter maken in de donkere dagen. En als je wat dat betreft op één punt snel kunt scoren, dan is het wel als het gaat om het bijleggen van al dan niet sluimerende conflicten. Maar hoe haal je de kou uit de lucht? We kunnen als eerste tevoorschijn komen. Iemand moet de eerste zijn die voorzichtig het hoofd boven de aarde uitsteekt, iemand moet als eerste zwaaien en iemand moet als eerste een liedje gaan zingen. Er zijn er twee nodig om het te laten slagen. Maar als je iemand tevoorschijn ziet kruipen, ga dan niet schieten. Loop erheen en deel je chocolade. We kunnen kijken naar de overeenkomsten, in plaats van naar de verschillen. Van oud zeer, wrok en schuldgevoel wordt niemand blij. De mensen waar je mot mee hebt, zijn vaak mensen waar je ergens anders wel overeenkomsten mee hebt. Je hoeft heus niet meteen weer de beste vrienden te worden, als de kou maar uit de lucht is. En daar heb je allebei belang bij. We kunnen niemandsland als veilig gebied beschouwen. Soms kun je dingen uitpraten, soms kun je gewoon zeggen: we hebben allebei fouten gemaakt, zand erover. Eindeloos dingen laten hangen leidt tot nieuwe ellende. Zeg sorry. En ga dan sneeuwballen gooien, bijvoorbeeld, of iets anders dat de kou nog wat meer uit de lucht haalt. Ik hoor je zeggen: leuk, verzoening, maar moet dit per se met kerst? Nee, natuurlijk niet. Het maakt het wel gemakkelijker, als je mee kunt liften op die sfeer van vrede op aard’, maar de loopgraven uitkomen en de wapens neerleggen doe je uiteindelijk niet omdat het moet. Je doet het omdat je het wilt. Al is er natuurlijk wel iets voor te zeggen om het vóór oudjaarsdag te doen. Zodat je daarna het oude jaar lekker uit kunt knallen (al is het maar in gedachten) en het nieuwe jaar kunt beginnen met een schone lei. Die Britse en Duitse soldaten in de loopgraven gingen een paar dagen later trouwens gewoon weer verder met de oorlog. Ze moesten wel, want een beetje vriendschap gaan lopen sluiten over de vijandelijke linies heen, dat kon natuurlijk niet, daar stonden zware straffen op. Maar die soldaten van toen hebben wel geschiedenis geschreven. Het idee dat het kón, dat ze de moed hadden om tenminste met kerst uit de loopgraven te komen, is iets dat hoop geeft en vertrouwen.
“Wij vertrouwen niet op onze eigen innerlijke wijsheid en nemen aan dat anderen op de een of andere manier wijzer zijn dan wijzelf, zelfs als het gaat om wat goed voor ons is”. Sue Patton Thoele.
Jeffrey Brown was een van de sleutel architecten achter het wonder van Boston. Hij en zijn medebroeders lieten het geweld in de Amerikaanse stad Boston met 79 % zakken. Hoe hij verbinding maakte met de verschillende bendes en drugdealers en hoe hij vertrouwen hield in de missie die ze zichzelf hadden gesteld, dat vertelt hij in deze mooi Ted Talk.
Om een goed beeld te krijgen van wat voor jou de moeite waard is, heb je rust nodig! Futuroloog Alex Pang.
Ken (al uw) zelven. Een mooie column van schrijfster Elisabeth Gilbert.
Een paar maanden geleden belandde ik in een nare situatie met een vriend. Om één of andere reden leek hij zich tegen me te hebben gekeerd en krijg ik stomme opmerkingen naar mijn hoofd. Ik wist niet wat ik moest doen, reageerde met emotionele verwarring, dat doe ik meestal bij persoonlijke conflicten. Aan de ene kant voelde ik me slachtoffer, aan de andere kant vond ik dat ik het van me af moest schudden en weer een andere kant droomde ervan zijn kop eraf te trekken. Ik wilde van hem weglopen, hem vergeven, hem vernietigen en dat allemaal tegelijkertijd. Van wie waren al die stemmen in mijn hoofd, met al die tegenstrijdige berichten over hoe ik me moest voelen en gedragen? En welke stem vertegenwoordigde mijn ware zelf? Gelukkig had ik het werk van therapeut Richard Schwartz net ontdekt, die suggereert dat niemand maar één unieke zelf is, maar een compilatie van verschillende zelven. Deze zelven, hij noemt ze onze ‘delen’, hebben verschillende belangen. Instinctief is dat te begrijpen: je zegt immers ook weleens een deel van me is enthousiast, maar een ander deel is doodsbang of een deel van me wil haar baan opzeggen, maar een ander deel hunkert naar zekerheid. Al deze stemmen maken ons niet gek, maar menselijk, stelt Schwartz. Hij zegt ook dat als we deze afzonderlijke delen van onszelf kunnen benoemen, het leven een stuk makkelijker zou zijn. Dus dook ik diep in mezelf om mijn meest prominente zelven te identificeren. Dit ben ik, eh zijn wij: 1 Lizzy een angstig klein kind met verlatingsangst, doodsbang voor conflicten. Ze ergert me omdat ze zo hulpeloos is, maar ze heeft ook haar kracht: ze voelt compassie voor iedereen, omdat ze weet hoe hard het leven soms kan zijn. Ze mag dan angstig zijn, ze is ook vriendelijk. Zonder haar zou ik geen hart hebben. 2. Elisabeth, mijn innerlijke schepper. Ze is gepassioneerd en neemt graag risico’s. Ik hou van haar omdat ze zo artistiek is, zij is de reden waarom ik ben gaan schrijven. Maar ze heeft ook een donkere kant: ze kan roekeloos zijn en koppig als ze is weigert ze soms de realiteit te accepteren. 3. Mevrouw Gilbert is mijn meest volwassenen zelf. Ze is verantwoordelijk, moedig, georganiseerd en onafhankelijk. Maar ze kan ook een harde en meedogenloze criticus zijn, voor zichzelf en voor anderen en haar enige oplossing voor elk probleem is: iedereen moet het beter doen! Ik vroeg deze drie zelven hoe ze zich voelde over het conflict met mijn vriend en ja hoor: ze hadden ieder een ander antwoord. Toen begon ik te begrijpen hoe deze situatie de slechtste eigenschap van elk van mijn delen had getriggerd: Lizzy voelde zich bang en machteloos, Elizabeth ontkende dat er überhaupt een probleem was en Mevrouw Gilbert stond al klaar om deze man voorgoed uit haar leven te verbannen. Pas toen ik ze alle drie uitnodigende het te bekijken met hun beste eigenschappen op tafel was ik in staat rustig met mijn vriend in gesprek te gaan, en ons probleem op een liefdevolle manier op te lossen. Ken uzelf was volgens de oude Grieken de hoogst haalbare wijsheid. Ik denk dat ze het mis hadden. De truc is om je meerdere zelven te leren kennen, want als je een manier vindt om die vredig naast elkaar laten bestaan, heb je zowaar een kans gecreëerd om te leven in harmonie. En dat is toch wat we allemaal willen.
Zelfvertrouwen is een soort voorstelling over je eigen draagkracht in de toekomst. Zie je het jezelf doen? Barbara van der Steen.
Het prachtige pelgrimlied van de bekende Zuid Afrikaanse zangeres Amanda Strydom, wordt nu gezongen door Elbert Smelt en Rachel Rosier. In de prachtige pelgrimskerk van Sion.
HERHALINGSOEFENING
als dat maar goed gaat
je zult net zien…
in mijn hoofd
een somber scenario
dat ik verder uitdiep
en achteraf
het besef
dat het toch
weer los liep
© Vian Moo – info@fijnzinnigeteksten.nl
Vertrouwen in een leven na dit leven?
Mijn naam is José den Ronde-van Dun. In 1978 is mijn toenmalige vriend Jozef verongelukt en hij is altijd in mijn gedachten gebleven en ik heb hem meermalen dichtbij gevoeld. Vorig jaar september hoorde ik hem zeggen dat ik een boek over de dood moest gaan schrijven en ik ben hem toen allerlei vragen gaan stellen. Hij vertelt over zijn ongeluk en wat er in het hiernamaals gebeurt, ook vertelt hij over zijn visie op aarde, emoties en belangrijke levenslessen. Zijn bedoeling is om de angst voor de dood weg te nemen bij de mensen. Er is veel belangstelling voor mijn boek en ik hoor dat velen hier steun aan hebben. Op mijn website www.terugnaarhetlicht.nl schrijf ik blogs die Jozef doorgeeft. Op mijn Facebookpagina Terug naar het Licht deel ik ook informatie en artikelen over de dood. Voor het bestellen van het boek kijk op: https://www.walkingmyrevolution.com/winkel/doodgewoon-paperback/
Het laatste nummer van Rob de Nijs speciaal geschreven door zanger Pascal Jacobsen van Blof en Danny Vera. Door de maestro zelf ingezongen! Wat een prachtig nummer! De ziekte van Parkinson maakt een eind aan de carrière van de zanger die zijn hele leven al hits zingt. Zo’n nummer geeft vertrouwen! Bedankt!
Het is juist de kwetsbaarheid die vertrouwen haar waarde geeft. Pierro Ferrucci.
Er zijn nog enkele exemplaren beschikbaar van mijn boek Adempauzes. Dit boek staat vol met korte inspirerende verhalen en ook staan er een 20 tal eenvoudige yogaoefeningen in. Even een boek om op adem te komen. Het kost 8 euro en als ik het je toestuur 12 euro. Het is ook een leuk geschenk om te geven of om te krijgen in deze dagen! pietvanderpluijm@hetnet.nl
Altijd heimwee van Lenny Kuhr, van de gelijknamige C.D. Dit was het lied wat mij in 1994 in een klap fan maakte van Lenny. Daarna heb ik alle cd,s gekocht en de concerten van haar in de buurt gevolgd met als klap op de vuurpijl een optreden in 2010 speciaal voor mijn 25 jarig jubileum als yogadocent, een concert in de Mariakerk, in Oosterhout. Lenny haar liederen geven mij vertrouwen in mezelf en het leven!
Als iemand vol vertrouwen in de richting van zijn dromen gaat, en het leven durft te leven dat hij zich heeft voorstelt, zal hij een succes hebben dat hij nooit had verwacht. Martin Luther King.
Vertrouwen in India? In 2006 zijn wij met goede vrienden naar India gegaan en dat was een indrukwekkende, avontuurlijke en bijzondere vakantie. Om je voor te bereiden op zijn reis heb ik het boek gelezen van Dolf de Vries, hij is acteur en reisboeken schrijver van 49 reisboeken. En achterin in dit prachtige boek over India stond een mooi verhaal wat ik u niet wil onthouden, wat natuurlijk gaat over vertrouwen.
Na een lange reis van een half jaar door heel India, komen Dolf de Vries en zijn vrouw in Benares terecht. En hun dochter zou enkele maanden daarna trouwen. Hoe leuk zou het dan zijn, dacht het echtpaar de Vries, om haar een mooie edelsteen cadeau te doen. En in India ruiken ze dat op afstand en als je in je beste Engels vraagt aan de tuk-tuk chauffeur waar ze edelstenen verkopen dan rijden ze je zo naar een neef toe die toevallig in edelstenen handelt. En daar kwam het echtpaar in een achteraf gedeelte van de stad in een heel smerige wijk in een smoezelig, klein edelstenen winkeltje terecht. Mevrouw de Vries had meteen spijt van het idee! Na een half jaar in India rond te hebben getrokken waren er al heel veel oplichters, schooiers, schoenenpoetsers, change money sir, taxi’s en wat iets meer zij langs gekomen, iedere dag tientallen keren en nu zaten ze daar op hun eigen verzoek. Hoe dom kun je zijn dacht mevrouw de Vries. En als tegenstelling gaat manlief Dolf meteen een bod doen op een kleine mooie rode edelsteen. De verkoper zegt het is een robijn, de king of gemstones. Let op het is in de jaren ’80 en nog geen telefoon of computer bij de hand. Ze worden vriendelijke uitgenodigd om de andere dag bij de verkoper te komen eten, dan zal hij zorgen dat zijn vader aanwezig is want die kan hem alles vertellen over de robijn. Terug in de hotelkamer krijgt het echtpaar een fikse ruzie, want mevrouw de Vries vertrouwt het allemaal niet en roept we worden afgezet, zie je dat niet! We worden bedonderd! Ik ga niet meer mee! Dus gaat Dolf de andere dag alleen terug en eet met de familie mee en heeft een onderhoudend gesprek met de vader en koopt de robijn na lang te hebben onderhandelt voor 1.000 gulden. Certificaat van echtheid erbij, een afschrift van bank, de rekening is betaald en zo verlaat de familie de Vries al ruziënd en mokkend het prachtige India. Bij aankomst in Nederland gaat Dolf meteen naar een goede juwelier in Amsterdam en laat zijn edelsteen taxeren. De juwelier vraagt: hoe hij in hemelsnaam aan deze zeldzame robijn komt en Dolf vertelt zijn verhaal. Het huwelijkscadeau van hun dochter wordt geschat op een bedrag tussen de 20 en 25 duizend gulden. En met een grote glimlach bracht Dolf het grote nieuws aan zijn vrouw. En in zijn reisboek schrijft Dolf ook dat hij absoluut dacht dat het geen echte robijn was, maar het was gewoon een prachtige zuivere steen en diep van binnen voelde hij dat zijn dochter hier heel blij mee zou zijn. Hij durfde, ondanks de smoezige winkel in een smerige wijk en ondanks alle kritiek van zijn vrouw, toch zijn eigen gevoel te volgen. Vooral tijdens het eten met deze mensen ontmoette ik achter de armoede (in onze ogen) een passie en een betrokkenheid voor de edelstenen en voor hun werk. En natuurlijk heb ik mijn verhaal voor onze dochter op papier gezet bij de overhandiging van de robijn? Volg je hart, luister naar intuïtie, vertrouw op je gevoel. Bedankt Dolf!
Afgelopen half jaar heb ik wekelijks een Hatha yogales opgenomen en naar de yogadeelnemers gemaild die niet naar de yogales konden komen. Ik heb er een goede camera en geluidsapparatuur voor aangeschaft. De deelnemers zijn enthousiast en ik krijg ook steeds meer thuis yogadeelnemers, ook zin om het in het nieuwe jaar mee te doen thuis? Probeer bijgevoegde Hatha yogales en stuur me een mailtje als je je op wilt geven. De kosten zijn 33 euro per maand, mail me gerust: pietvanderpluijm@hetnet.nl
Workshop Communicatie die vertrouwen geeft!
Communicatie begint bij jezelf en de kracht van woorden bepalen je werkelijkheid. Deze workshop geeft je woorden van helderheid, duidelijkheid, openheid en vertrouwen! De geweldloze communicatie is effectief bij het oplossen van conflicten in jezelf en conflicten met de omgeving, zonder te oordelen of te kwalificeren. Je leert wat waarnemen is en om contact te maken met je gevoel en je behoeften! En als laatste komen we bij het verzoek naar jezelf en de ander! Deze kennismaking met de geweldloze communicatie wordt verzorgd door yoga- en ontspanningsdocent Piet van der Pluijm. Datum: vrijdagavond 12 Maart van 20.00 tot 22.00 uur en zaterdagochtend 13 Maart 2021 van 09.00 en tot 16.00 uur. Plaats: Catharinastraat 42a in Oosterhout. Kosten 75 euro, eigen lunchpakket meenemen, voor thee en koffie wordt gezorgd, inclusief syllabus. We hanteren de regels van het RIVM. Tussen de middag maken we een kleine wandeling. Voor alle informatie en opgave: pietvanderpluijm@hetnet.nl
Vertrouwen is een wezenlijk element op het pad, omdat het onze intuïtie opent voor onze creativiteit. Dilgo Khyentse.
Verhaal over vertrouwen houden!
Het verhaal speelt zich af in het concentratiekamp van Auswitsch, in Polen. In 1944 tijdens een van de koudste winters zitten een joodse vader die Rabbi is en zijn achttien jarige zoon al maanden in een barak op het bekende mensonterende kamp. De vader spaart in het geheim boter en dat van het karige voedsel wat ze krijgen. Op een gegeven moment ziet zijn zoon dat zijn vader de boter van zijn boterham schraapt en beseft dat hij niet op dat moment daar iets van kan zeggen, hij wil zijn vader ten opzichte van alle andere aanwezigen niet kwetsen. Hij zwijgt, maar hoe langer dat hij nadenkt hoe bozer hij wordt, hij gaat er zelfs aan twijfelen of zijn vader nog wel helder kan nadenken. Hij wacht het moment af dat zijn vader en hij in de barak zijn en dat iedereen slaapt. De zoon maakt zijn vader voorzichtig wakker en vraagt hem waar hij toch in hemelsnaam mee bezig is, of hij nog wel normaal is om boter te sparen? De vader antwoord zacht: Zoon, ik weet niet hoelang we nog te leven hebben, maar een ding weet ik wel zeker: we kunnen wel een dag zonder boter, maar geen dag zonder hoop en mijn allergrootste wens is om op joodse feestdag Chanoeka een kaarsje te branden, zoals onze voorvaderen dat ooit hebben gedaan tijdens inzegening van de eerste joodse tempel. Ik heb een klein koperen schaaltje in mijn matras verstopt en ik heb twee lucifers die ik kan branden. Overmorgen is het Chanoeka feest en dan brandden we samen s’ nachts ons kaarsje van boter, een oude schoenveter en het koperen schaaltje. Er is destijds geen warmer en intenser licht geweest als in de nacht van dit Chanoekafeest. Heel plechtig mocht de zoon het licht ontsteken en iedereen in de barak zong zachtjes het traditionele lied wat bij dit lichtfeest hoort. Weliswaar in het Hebreeërs, de vertaling luid als volgt: Wat zou de wereld anders zijn, als er in plaats van leed en pijn, geluk, mededogen en respect in ons heersen zou, verbondenheid, samenwerking en als oorlog niet meer bestaat. Wanneer de wereld anders is, als iedereen genezen is, van zucht naar macht die alle oorlog en ellende bracht. Dan krijgt de vrede veel meer kans en is er weer hoop en toekomst voor iedereen. Het kaarsje brandde wonderwel de gehele nacht, velen hebben hier veel moed en hoop geput. De zoon heeft het kamp overleefd en is later een bekende Rabbi geworden die van grote invloed is geweest bij de totstandkoming van de nieuwe staat Israël in 1948. Een verhaal wat vertrouwen geeft!
Het gaat zoals het gaat, het komt zoals het komt en spijt is zonde van de tijd! Gerard van Maasakkers.
Perspectief. Elke keer als ik mensen ontmoet die ervan overtuigd zijn dat het leven hen geen enkel perspectief meer biedt, gebeurt er iets met me. Binnen in me strijden gevoelens van verdriet, kwaadheid en machteloosheid en meestal wint de laatste het. Het is voor mij lang geleden dat ik zelf het gevoel had op een dood spoor te zitten. Inmiddels heb ik geleerd die gevoelens als wegwijzers te gebruiken, door mezelf in een ander perspectief te zetten. Wat betekent nou dat begrip “perspectief”. Het is een term die oorspronkelijk uit de schilderkunst stamt. In overdrachtelijke zin heeft perspectief alles te maken met je persoonlijke standpunt, van waaruit je kijkt. Het is een begrip wat je uitnodigt om het VERLEDEN te verbinden met het “NU-moment” en met de TOEKOMST. Het nodigt je uit om jezelf nog beter te leren kennen en om jezelf te leren accepteren: “ik ben op dit moment zoals ik ben” en van daaruit kijk ik naar de wereld met vertrouwen!
Stel je vertrouwen in het konijnenpootje, maar bedenk wel: het heeft het konijn niet geholpen!
De hit van dit jaar was wel dit nummer van het Zuid Afrikaanse duo D.J. Master KC ofwel Kgaogelo Moagi en de gospelzangeres Namcebo Zikode. Wie heeft er niet gedanst op dit prachtige nummer, hele ziekenhuizen, verzorgingshuizen, etc. En allemaal om in deze moeilijke coronatijd een geluksmomentje met elkaar te delen, in plaats van alleen maar leed. Dans je mee 2020 uit! Hele fijne feestdagen gewenst!
4 Reacties
Ingrid,
Zo fijn om deze mooie nieuws brief weer te mogen lezen. Elke maand een cadeautje 🍀
Emmy,
Piet weer mooie verhalen om te lezen (vooral het stukje over India😍 ) over vertrouwen gesproken.
Bedankt voor je prachtige muziek. ⭐️⭐️⭐️
Cor,
Dankjewel voor de beleving van teksten, muziek, beelden etc. Ik geniet iedere keer weer. Super gedaan mijn complimenten.
Leny,
vertrouwen in jezelf en op je intuïtie geeft je de moed om verder te gaan op je pad.
Plaats reactie