Nieuwsbrief Augustus 2019

Geduldig en gelijkmoedig door het leven. Geduld, gelijkmoedig, gemoedsrust, innerlijke vrede, in balans blijven in de woelige baren van het dagelijkse bestaan, zo’n staat van zijn, daar streven we allemaal naar. Wat moet je doen en laten om die Boeddha-natuur als het ware te bereiken? Het is een Boeddhistisch ideaal genaamd: upekkha, of wel geduld, gelijkmoedigheid. En volgens de oude Indiase filosofen is het zelfs onze ware natuur en is al die onrust of ongeduld in onze ziel eigenlijk een illusie. Bij de Griekse Stoicijnen stond geduld en gelijkmoedigheid ook hoog in het vaandel; zij noemden het apatheia. Ons woord apathie komt daar vandaan, maar apathie is niets meer voelen en niets meer willen en dat was het helemaal niet. Het was eerder wat wij tegenwoordig zouden noemen: keep your cool. Ontspannen en geduldig door het leven wandelen, zonder drama. Geen wrok koesteren, niet vastraken in kleverige emoties. Op kleine ergernissen reageren met tolerantie en humor, op tragedies met rustig, geduldig mededogen. Heerlijk maar hoe doe je dat? Niet door je gevoelens te verdringen natuurlijk. Dat maakt eerder een tikkende tijdbom van een mens: ogenschijnlijk kalm, maar elk moment in staat tot exploderen. Ook niet door onverschilligheid. Dat is een vorm van ontkenning: je verbiedt jezelf om mee te voelen, mee te lijden of te jubelen. Onverschilligheid  is de vijand van upekkha volgens de boeddhisten: er ligt meestal angst onder om gekwetst te worden. Het is een pantser waarin je jezelf hult en dat je afhoudt van de stroom van het leven. Echt geduld en gelijkmoedigheid is meer zoiets als telkens weer dapper en blijmoedig in die levensstroom onderduiken en er weer uit opduiken. Alles accepteren wat je daarbij voelt, met een serene glimlach. Volgens een oud soefiverhaal leefde er in een land in het Midden-Oosten een koning die altijd verscheurd werd tussen geluk en ongeduld en moedeloosheid. Het minste of geringste wekte grote ontsteltenis bij hem op of lokte een felle reactie bij hem uit, en dan veranderde zijn geluk al snel in teleurstelling en wanhoop. Ten slotte kwam er een moment dat de koning genoeg kreeg van zichzelf en van het leven en hij ging op zoek naar een uitweg. Hij liet een wijze man bij zich komen die in zijn koninkrijk woonde en erom bekend stond dat hij verlicht was. Toen de wijze man kwam zei de koning tegen hem: ‘Ik wil net zo gelijkmoedig en geduldig zijn als u. Kunt u me iets brengen dat evenwicht, sereniteit en wijsheid in mijn leven brengt? Ik betaal elke prijs die u vraagt.’ De wijze man zei: ‘Ik denk dat ik u kan helpen. Maar de prijs is zo hoog dat uw hele koninkrijk als betaling niet genoeg zou zijn. Daarom maak ik er een geschenk van als u het eer aandoet.’ De koning gaf hem zijn woord en de wijze man vertrok. Enkele weken later kwam hij terug en gaf de koning een sierlijk bewerkt jade doosje. De koning maakte het doosje open en vond er een eenvoudige gouden ring in. Op de ring stonden letters. De inscriptie luidde: Ook dit gaat voorbij. ‘Wat betekent dit?’ vroeg de koning. De wijze man zei: ‘Draag deze ring altijd. Bij alles wat er gebeurt, goed of slecht, raakt u de ring aan en leest u de inscriptie. Op die manier hebt u altijd gelijkmoedigheid, geduld en vrede. We leven in een wereld van tegengestelden en evenwicht bereik je door zoveel mogelijk allebei de kanten van elke zaak te laten meedoen. Evenwicht is geen stilstand: eerder is het een wip die constant in beweging is. Het is net een evenwichtsoefening in de yogales, je staat nooit helemaal stil. Evenwicht is dus voortdurende beweging en dat is ook zo met emotionele balans. Een geduldige, gelijkmoedige geest is niet een geest waarin in niets gebeurt, maar een geest die zichzelf bij wijze van spreken constant wiebelend in evenwicht weet te houden. Dat wil zeggen dat je je nergens tegen verzet, zodat de emoties soepel en vlot in en ook weer uit je gemoed kunnen stromen. Cruciaal voor het ontwikkelen van geduld en gelijkmoedigheid is een vriendelijke, tolerante levenshouding, met andere woorden: compassie, die grote boeddhistische deugd. Niet alleen tegenover anderen, maar vooral ook tegenover jezelf. Uit onderzoek blijkt dat mensen met veel zelfcompassie beter kunnen omgaan met tegenslag, minder angstig en depressief zijn. Zelfcompassie helpt je om hoofd te bieden aan moeilijkheden in het leven, omdat het je in staat stelt jezelf te troosten en in het moment te blijven, met een open blik, vriendelijk voor jezelf en anderen, zonder te worden meegesleept door emoties. In het moment blijven met een open heldere blik, vriendelijk voor jezelf en anderen, dat is geduld en gelijkmoedigheid.

____________________________________________________________________________

Voor wie wachten kan, zal alles zich openbaren. Je dient wel de moed hebben in het donker niet te ontkennen wat je zag toen het licht was. Tagore. 

______________________________________________________________________________

Hatha yoga in Augustus! Opnieuw zijn er weer yogalessen in Augustus voor de liefhebbers die niet op vakantie zijn! Iedere maandag en woensdagavond om 20.00 is er een yoga les bij mij thuis in de Ridderstraat 71. Er is plaats voor 8 deelnemers, er zijn nog enkele plaatsen vrij. Geef je op als je graag deel wilt nemen via 06-25276590 of pietvanderpluijm@hetnet.nl

_________________________________________________________________________________

Haevn is een Nederlands muziekduo uit Kerkrade en werd opgericht in 2015. Het bestaat uit singer songwriter Marijn van der Meer en filmmuziekcomponist Jorrit Kleijnen. Deze combinatie leidt tot een filmische sound met piano, strijkers maar ook uptempo synthipop. 

___________________________________________________________________________

Opvoeding is een kwestie van liefde, geduld en wijsheid. En de laatste twee groeien waar de eerste heerst. Jan Ligthart.

____________________________________________________________________________

Verbinding met de natuur!  Yoga in de stadstuin “De Schelp” op 4 – 11 –  18 en 25 Augustus zijn er weer yogalessen in de stadstuin. Breng vrienden, familie en buren mee om vrijblijvend en gratis een yogales in de buitenlucht te ervaren. Ook dit jaar speelt Fred Brouwer op de didgeridoo en bansuri. Breng ook goed weer mee! We werken niet op de grond, dus je hoeft niets mee te brengen. Na afloop drinken we een kopje thee. De lessen gaan altijd door, ook al het heel slecht weer is! De les is van 10.00 tot 11.00 uur.

___________________________________________________________________________________

Jacqueline Etman, sedert 4 jaar columniste van de nieuwsbrief, getrouwd met Ton, moeder van Maud, werkzaam als doktersassistente, volgde daarnaast onderwijs in de sociale dienstverlening en het maatschappelijk werk en studeerde op latere leeftijd af in de theologie als geestelijk verzorger/pastoraal werker. Schrijven, zingen en cabaret hebben een speciaal plekje bij haar. Haar column is gelijk aan het maandelijkse thema, klik op: column 55

________________________________________________________________________

Wees uw vijanden dankbaar voor de les in tolerantie, zelfbeheersing en geduld. Dalai Lama.

________________________________________________________________________

Birds of a Feather is een innemende, driekoppige band uit Wageningen. Drie verschillende karakters, welke door de muziek en hun liefde daarvoor tot één harmonieuze, heerlijk intense sound smelten. Qua stijl zijn er elementen van singer/songwriter, folk, indierock en Americana te bespeuren. Door de combinatie van dromerige en stevige nummers en hun oprechtheid weet deze band het publiek te raken. Meer informatie kijk op: https://www.facebook.com/BandBirdsofaFeather/ 

_________________________________________________________________________________

Lezing op vrijdagavond 20 september door Monique Angele van de Laar. Aanvang 19.00 uur. Kosten 5 euro. Adres: Ridderstraat 71, 4902 PA in Oosterhout. Opgeven bij Monique 06-27401365 moniquevandelaar28@gmail.com

Zo ziet de voorkant van het eerste boek van Monique van de Laar er uit. Ik heb het voorwoord mogen schrijven. Voorwoord  Op de achterkant staat: Wil jij ook leren jezelf te helpen met het creëren van een gelukkiger leven? Een leven waarin je jouw eigen oplossingen kunt vinden in antwoorden die je zelf geeft en die je voor de rest van je leven kunt gebruiken? In 2000 ontdekte Monique traumatische familie-oorlogsgeheimen, die haar werden verteld door in gesprek te gaan met haar ouders. Haar vader en moeder zijn beiden kinderen van ‘foute’ ouders in de WOII. Toen Nederland werd bevrijd, kwamen zij in een Nederlands kamp terecht, waar afschuwelijke gebeurtenissen plaatsvonden zoals het onthouden van voedsel en medische zorg en zware mishandelingen, vernederingen en seksuele intimidatie aan de orde van de dag waren. De gevolgen voor Monique ’s ouders waren dat ze als kind zijnde, naast het oplopen van zeer traumatische ervaringen, ook werden afgewezen door de maatschappij, uitgescholden door leeftijdsgenoten en op volwassen leeftijd vaak als minderwaardig werden behandeld. Hun moeizame levens resulteerde in hun onvermogen om liefde te ontvangen en te delen, hun gevoelens te uiten. Het meedragen van hun geheimen bleef jarenlang een grote last en werd overgedragen op hun kinderen. Monique heeft als hooggevoelig persoon altijd gevoeld dat er geheimen waren, maar kon hier als kind niets mee. Wat hebben deze familiegeheimen voor invloed gehad op haar verdere leven? Wat is de emotionele erfenis die zij heeft doorgekregen van haar ouders en hoe heeft ze zich hiervan bevrijdt? Op een boeiende en eenvoudige schrijfwijze neemt Monique je eerst mee naar het verleden van haar ouders en haarzelf, waarna ze duidelijke handvatten geeft om (familie-)patronen en pijnen te doorbreken. Om te gaan staan voor wie Jij bent! Monique is psychosociaal therapeut/trainer en Reikimaster. In haar leven heeft ze verschillende zware beproevingen doorstaan en telkens weer hielp haar geloof, reiki en zelfreflectie haar hier weer doorheen en kon ze op een gezonde manier verder innerlijk groeien. Haar ziele-opdracht is duidelijk: Mensen helpen zichzelf te helpen in hun persoonlijke ontwikkeling. Ze heeft inmiddels vele jaren 1 op 1 en in groepen, mannen en vrouwen gecoacht, geïnspireerd en gemotiveerd uit verschillende culturen en op haar authentieke manieren. Totdat ze naar Zuid-Afrika vertrok, werd haar training ‘Gaan staan voor jouw talenten’ vergoed door de gemeente. Inmiddels heeft ze meerdere trainingen ontwikkeld, maar allen met dezelfde succesvol gebleken methodieken! Ook wilt zij met dit boek haar vader en moeder een stem en een stukje erkenning geven! Het boek kan besteld worden bij bol.com en 2600 boekhandels. Het ISBN nummer is 9789090318943. De kosten zijn 33 euro. Meer informatie kijk op: http://www.moniquevandelaar.nl/  

________________________________________________________________________________

Geduld betekent dat je kunt wachten tot de tijd rijp is, tot de appel valt, tot de ware liefde komt, tot de muis uit zijn hol piept, tot de file is opgelost zonder dat je jezelf opwindt. Dan ben je in staat je geest stationair te laten draaien en het leven zijn werk te laten doen. Lisette Thooft. 

_________________________________________________________________________________

Lezen in Tibetaanse boek van leven en sterven, waarom? Wat brengt dat? Lees de 6 inzichten! We zijn in 2012 in de Mariakerk begonnen met lezen en we lezen nog ieder halfjaar 4 x gezamenlijk op dinsdagmiddag in dit bijzondere boek. De data voor het komende najaar zijn: 29 oktober – 12 en 26 november en 10 december. Kosten zijn 7.50 per keer of 25 euro ineens. Je bent van harte welkom! De gedachten dat ieder van ons eens zal sterven is beangstigend en verdrietig, maar juist als je je sterfelijkheid onder ogen durft te zien, kan dat helpen om je evenwicht te behouden in het leven. Zes troostende inzichten uit het inspirerende boek: Het Tibetaanse boek van leven en sterven, van Sogyal Rinponche. Het boek is een nieuwe interpretatie van het Tibetaanse dodenboek, waarin hij de inzichten uit die boeddhistische handleiding bij het sterven aanvulde met inzichten uit de Westerse psychologie. Behalve over het sterven heeft hij het in zijn boek uitdrukkelijk ook over het leven. Want hangen dood en leven niet onlosmakelijk met elkaar samen? Juist door de dood onder ogen te zien, kun je leren het leven ten volle te leven. En als je focust op wat echt belangrijk is en jezelf voorhoudt dat de dood niet een einde is, maar alleen een tussenstation in de kringloop van het bewustzijn, kan dat helpen je evenwicht te bewaren als er in je leven een storm opsteekt.  Net zoals de rotsen niet breken door de golven die tegen de kust beuken, maar juist tot prachtige vormen worden geslepen, kunnen de ruwe kantjes van ons karakter door veranderingen gepolijst worden. Door veranderingen te doorstaan, leren we een weldadig maar onwankelbaar evenwicht ontwikkelen. Ons zelfvertrouwen groeit en wordt uiteindelijk zo groot dat we vanzelf goedheid en mededogen gaan uitstralen en anderen vreugde brengen. Die goedheid is wat de dood overleeft, een fundamentele goedheid die in ieder van ons aanwezig is. Ons leven is bedoeld om deze krachtige goedheid te ontdekken en is een training om haar te realiseren.  Uit: het Tibetaanse boek van leven en sterven, pagina 56. Inzicht 1. We zijn reizigers. Reïncarnatie is een van de kernideeën van het Tibetaanse boeddhisme. De schrijver maakt een onderscheid tussen ons ego en onze dagelijkse persoonlijkheid, ons ik, de vorm die onze psyché heeft in het lichaam waarin we nu leven en het daaronder liggende diepere of natuurlijke bewustzijn wat onze essentie is. Wat gebeurt er als we sterven? In feite sterft alleen ons lichaam. Maar ons bewustzijn gaat over in een nieuwe staat van zijn. Sterker nog, het komt terug in zijn natuurlijk staat. Dat is onze absolute natuur van de geest, het bewustzijn voordat er gedachten of emoties opkomen. En later wordt het opnieuw geboren, in een ander lichaam. De dood is dus geen absoluut eindpunt. Ons lichaam houdt weliswaar op te bestaan, maar ons bewustzijn reist verder. De gedachte aan de dood kant ontzettend verlammend werken, maar in deze visie is de dood niet meer dan een tussenstation. Dat maakt de hele gedachte aan de dood als een stuk lichter: we zijn reizigers, continu onderweg van de ene wereld naar de andere. Lees de andere vijf inzichten: Lezen in Tibetaanse boek van leven en sterven

____________________________________________________________________________

Liefde zeg me, waar kan ik je vinden, hoe ver moet ik nog gaan? Liefde antwoordde: Zeg me waar ik je kan vinden, hoe ver moet ik nog gaan? Carla Pols. 

_____________________________________________________________________________

Heeft u enig idee hoeveel kinderen jaarlijks getroffen worden door een scheiding? In Nederland zijn dit er ongeveer 70.000. Ze vertelt niet allen haar verhaal, maar deelt ze tevens haar droom over hoe dit ook anders kan. Wat gebeurt er als we naar kinderen “luisteren om te begrijpen” in plaats van “luisteren om te antwoorden”? Marieke Lips ondersteunt kinderen en hun ouders in een scheidingssituatie. Zij is jurist van huis uit, opgeleid tot bijzondere curator in Jeugdzaken, Kindbehartiger, ontwikkelaar van het functieprofiel van de Kindbehartiger, SCHIP begeleider, getraind in systemisch werken en zelf trainer. Marieke zet zich vanuit haar hart, passie en professionaliteit in voor de positie van kinderen en hun rechten. Zij ondersteunt daarbij ook ouders, gezamenlijk dan wel afzonderlijk van elkaar.

_____________________________________________________________________________

Humor en geduld zijn de kamelen waarmee je door alle woestijnen kunt gaan. Phil Bosmans.

______________________________________________________________________________

Echt gelukkig zijn is niet altijd makkelijk. Soms gebeurt er gewoon veel te veel in jouw leven waardoor je door de alledaagse drukte even vergeet om aan jezelf te denken. Dit festival is er voor jong en oud in Oosterhout. Zij willen iedereen graag een heerlijk momentje geven waarbij jij je laat verwennen in het ontspanningsgebied, tips opdoet in het bewustwordingsgebied of gewoon even geniet van de muziek, het eten, het drinken! Dit festival prikkelt letterlijk al jouw zintuigen. Je kan leren hoe jij door te bewegen beter in je vel komt te zitten. Proeven hoe gezond eten en drinken jouw lichaam meer in balans brengt. Met de tips rondom bewustwording en ontspanning kun jij jezelf een nieuwe levensstijl aanmeten. Terwijl de kinderen heerlijk ravotten, spelen en tot rust komen op het kinderplein, kun jij als ouder heerlijk genieten van de muziek onder het genot van een hapje en een drankje. Vele experts geven een workshop en/of een lezing. Kortom… voor ieder wat wils op het Happy Life Festival. https://happylifefestival.nl/

__________________________________________________________________________________________

Geduld is een lastig te verwerven deugd, vaardigheid. We zijn vaker ongeduldig dan geduldig. Situaties waarin ons ongeduld te voorschijn komt zijn oneindig: in de file, de trein, het wachten op een telefonische doorverbinding ‘een ogenblik geduld alstublieft’,  in de rij voor het toilet, voor de kassa van de supermarkt, enzovoort. In het algemeen kun je zeggen dat ongeduld ons niet gelukkiger maakt. Het leidt ook vaak tot irritatie of boosheid. Als dat we ons dat realiseren, is het tijd om aandacht te besteden aan de ontwikkeling van ons geduld. Het belangrijkste kenmerk van geduld is dat we iemand pas aanspreken of in een situatie een voorstel doen, wanneer de ander of de situatie er klaar voor is. Bij geduld gaat het er niet om of wij er klaar voor zijn om te zeggen wat we willen zeggen, maar of de ander er klaar voor is om het te horen. Daarop wachten en daarvoor het juiste moment kiezen, dat is geduld. Met geduld zijn we niet bang om onze tijd aan de ander te geven. Je zou kunnen zeggen dat we onbevreesd zijn als het gaat om geduld. Geduld kent daarmee een tijdloos aspect. Maar zo geduldig zijn we (nog) niet. We zijn ons nog aan het ontwikkelen. Om die reden moeten we een vorm vinden om om te gaan met de belangrijkste emoties die bij ongeduld horen: ongedurigheid, irritatie, boosheid. Daarmee omgaan is bijzonder uitdagend voor de ontwikkeling van geduld en voor onze beoefening van aandacht en gewaar zijn. Vooral boosheid kan zich met de snelheid van het licht manifesteren. Voordat we het in de gaten hebben schieten we in de boosheid. Soms gaat het zo snel dat het ons, vaak letterlijk, de adem beneemt. Het ene moment zijn we volledig in harmonie met onze omgeving, het volgende moment zijn we volledig in de ban van onze boosheid. Deze emoties laten zich lastig temmen en wanneer ze zich eenmaal gemanifesteerd hebben, zijn we onze beoefening van aandacht volledig vergeten. Sterker nog, we zijn geneigd onze emoties te rechtvaardigen: ‘Ik heb het recht boos te zijn. Wie zou er niet geïrriteerd zijn in deze situatie. Wat een belachelijke situatie, daar zouden ze onmiddellijk wat aan moeten doen’. Een dergelijke redenering helpt ons niet. Ongeduld wil zeggen dat we willen dat de situatie is zoals wij willen dat die is, en wel nú. Als dat niet het geval is, hebben we er al onze boosheid of irritatie voor over om die gewenste situatie nú te krijgen. Het is een teken dat we de werkelijkheid die voor ons ligt niet accepteren, dat we onze directe ervaring wegduwen. Het blijkt dat we het vaak gemakkelijker vinden om boosheid, ongedurigheid of irritatie te uiten dan om met een open hart de chaos en de tijdelijkheid van een situatie te aanschouwen. Willen we geduld leren, dan moeten we leren omgaan met ongeduld. Lees meer: Geduld is een lastig te verwerven deugd

_________________________________________________________________

De mens zonder geduld is als een lamp zonder olie. Kahlil Gibran.

________________________________________________________________

Coaching iets voor jou op dit moment? Veel mensen komen in hun leven of werk vraagstukken tegen waarvoor ze graag een klankbord willen hebben. Als je vastloopt, in vicieuze cirkels terechtkomt of gewoon niet veel verder komt bij het bereiken van je doelen, kan coaching je (weer) op weg helpen. Een sparringpartner buiten het eigen netwerk kan prettig zijn, je bent dan vrij om met ‘een buitenstaander’ op een andere manier naar je vragen te kijken. Ik kan je dan een nieuw perspectief aanreiken en samen met jou je eigen functioneren tegen het licht houden. Ik werk vanuit de holistische benadering; d.w.z. de mens wordt als een fysieke sociale, psychische en spirituele eenheid gezien en benaderd, voorts werk ik met tekening analyse, geweldloos communiceren, counseling, lichaamswerk en het werken met doelstellingen. Het is voor mij belangrijk, dat ik met openheid en niet oordelend, kan luisteren en kan spiegelen naar de mens en waarbij zelfinzicht, zelfontplooiing en zelfredzaamheid belangrijke thema’s zijn. 06-25276590.

__________________________________________________________________________________

Alles wat je ergert, leert je geduld.

Iedereen die je verlaat, leert je om op eigen benen te staan.

Alles wat je boos maakt, leert je vergeving en compassie.

Alles wat macht over je heeft, leert je je macht terug te nemen.

Alles wat je haat, leert je onvoorwaardelijke lief te hebben.

Alles waar je bang voor bent, leert je moedig te worden.

Alles wat je niet kunt controleren, leert je hoe je iets los kunt laten. 

Jackson Kiddard.

_______________________________________________________________________________

Een fijne en gemakkelijke ademoefening die rust en ontspanning geeft: “Wachten op de inademing”. De kracht van de oefening zit in de herhaling, dus herhaal hem drie maal daags en je zult merken het meer innerlijke rust en ontspanning geeft!

_______________________________________________________________________________________________

De stichting Kleurrijk Leven voor Suriname. 

Mijn naam is Krista Monteiro-Simons (1956), ik ben geboren en getogen in Paramaribo. Ik ben de jongste uit een gezin van 5 kinderen. Ik ben gehuwd met Paul Monteiro die mijn passie deelt, moeder van een dochter en ik ben ook nog eens in het rijke bezit van een kleinzoon en kleindochter. Ondanks het feit dat ik reeds op jonge leeftijd naar Nederland ben verhuisd, voel ik mij meer dan betrokken bij het wel en wee van mijn geboorteland. Ik draag de overtuiging dat ik d.m.v. mijn inzet en vooral door de hulp van de bij de stichting betrokkenen een bescheiden bijdrage kan leveren aan het oplossen van de problematiek van de HIV/Aids geïnfecteerde baby’s en kinderen tot achttien jaar. De kleinschalige en persoonlijke manier van werken onderscheidt ons van andere organisaties. De hulp die wij bieden aan de kinderen sluit aan op hun behoeften, waarbij het gaat om concrete zaken die hun levensomstandigheden verbeteren. Al onze activiteiten doen we vanuit een persoonlijke betrokkenheid, een gedrevenheid om ons in te zetten voor de met HIV/Aids geïnfecteerde baby’s en kinderen in Suriname, waarbij we de rotsvaste overtuiging hebben dat elk kind recht heeft op een menswaardig bestaan. Voor de komende maanden hebben zij rug tassen nodig voor de 120 schoolgaande kinderen. Rug tassen gevuld met schoolspullen, kortom allerlei zaken die de kinderen nodig hebben voor een nieuw schooljaar. Iedereen kan helpen door een of meer gevulde schooltassen te sponseren. Voor slechts 15 euro help je een kind aan een rugtas! Het bankrekeningnummer van de stichting: NL10 INGB 0670372757 tnv st. Kleurrijk Leven voor Suriname.

________________________________________________________________________________

De liefde is de geduldige architect die een misverstand ombouwt tot begrip. Hans Korteweg. 

_________________________________________________________________________________

De Amerikaanse soullegende Solomon Burke is zondagochtend 10 oktober 2010 op Schiphol overleden. De 70-jarige zanger kwam naar Nederland voor een optreden met De Dijk in Paradiso. Solomon Burke heeft meerdere klassiekers op zijn naam staan, waaronder Everybody Needs Somebody to Love (1964). Als een van de eersten mengde hij gospel met R&B en stond daarmee aan de basis van de soulmuziek. De soulzanger laat 21 kinderen, 90 kleinkinderen en 19 achterkleinkinderen na. Hier zingt het prachtige nummer de vallei van tranen, samen met Gillian Howard Welch dat is een Amerikaanse singer-songwriter. Ze treedt op met haar muzikale partner, gitarist David Rawlings.

___________________________________________________________________________________

Het positieve overwint het negatieve, moed overwint vrees, geduld overwint woede en ergernis. Liefde overwint haat. Kenny B.

___________________________________________________________________________________

Vian Moo is de “Dichteres van de Nieuwsbrief” Haar motivatie: Zolang ik me kan herinneren ben ik bezig met taal: spelen, spreken, schrijven en zingen. Het boeit, verbindt en raakt. Mijn taalkracht zit in het schrappen. Net zolang tot de kern overblijft. Daar draait het om. Fijne zinnen!

ACHTBAAN  

 

we sluiten aan

in de lange rij

vrijwillig

zonder te klagen

en volgen massaal

de ultieme les

in vertragen

 

© Vian Moo

www.fijnzinnigeteksten.nl

_______________________________________________________________________________

Uitnodiging Peace Walk in Oosterhout op zaterdagmorgen 21 september! De dag van de Internationale wereldvrede dag! Noteer in je agenda! Bij deze nodig ik jullie van harte uit om mee te lopen. Een uitspraak van Robert Baden Powel: Laat deze wereld een beetje beter achter dan je hem gevonden hebt. Waarom? Omdat alle kerken in Oosterhout geloven dat we de verschillen in onze samenleving niet uit de weg moeten gaan, maar juist door middel van een Peace Walk een ontmoeting, een dialoog kunnen creëren die verbindingen sluit en juist niemand buitensluit. Iedereen mag meedoen, jong en oud, gelovig en niet gelovig, de wandeling is een manifestatie van diversiteit, we wandelen langs kerken, kloosters en moskeeën. Wandelen is populairder dan ooit, het is een weg naar binnen, naar ons innerlijk. Het zet ons aan tot zelfreflectie: Wie ben ik? En kan ik vrede vinden in mezelf? De Peace Walk is een korte pelgrimage, een weg naar vrede en respect voor iedereen. De ontmoeting met de ander speelt hier een belangrijke rol, bijvoorbeeld met de mede wandelaar met wie je samen loopt. Verbinding met de ander is wat ons bindt, want we verlangen allemaal in ons binnenste binnen naar vrede, acceptatie en verdraagzaamheid. Zo kan de wandeling een ervaring zijn van ontmoeting en het delen van de vrede die verbindt. Vrede is net een huwelijk. Je moet er altijd aan blijven werken, dan blijft het fris. Breng licht, lucht en ruimte in jouw eigen onderweg zijn! Het thema van de vredesweek dit jaar is: Vrede verbindt over grenzen! We vertrekken om 09.30 uur bij de Vinder, St. Vincentiusstraat 113 A, dat is bij de Antoniuskerk en daar kun je je auto of fiets parkeren, het openbaar vervoer stopt er vlakbij. Iedereen krijgt een gesprekskaartje mee, waardoor het gemakkelijk contact maken is met de andere wandelaars. We lopen in totaal 2.5 kilometer. Via de Vinder naar de Moskee in de Klappeijstraat, dan naar naar de Paulus Abdij waar we traditiegetrouw een vredeskaars afgeven en dan naar het Sint Catharinadal, waar we een kopje koffie/thee drinken in De Blauwe Camer, vandaar naar Onze Lieve Vrouwe Abdij, We sluiten de Peace walk af in de Vinder rond 12.15 uur. Je hoeft je niet op te geven! Wil je meer weten over de vredeweek in Oosterhout, zie flyer: FLY_Vredesweek_VS3

___________________________________________________________________________

Een scheikundige die uit zijn hart de compassie, het respect, het verlangen, het geduld, de spijt, de verrassing en de vergeving weet de extraheren en ze samenvoegt tot een eenheid, schept het atoom dat Liefde genoemd wordt. Kahlil Gibran.

____________________________________________________________________________

Lévon Minassian (1958) is een Frans-Armeense duduk-speler. Hij werd geboren in Marseille in het district Saint-Jerome. Hij speelde voor de soundtrack van Mayrig. Hij werkt samen met Charles Aznavour, Helene Segara, Peter Gabriel, Tony Levin, Armand Amar en Sting. Zelden kom je zulke prachtig muziek tegen. Ik hoor er diep verlangen in, heimwee, tederheid. De zachte klanken van het blaasinstrument zijn bijna de geluiden van een menselijke stem. Muziek waar je echt voor moet gaan zitten en heerlijk op kan wegdromen en je verdwijnt naar ongekende oorden! Muziek voor de ziel zonder sentimenteel te worden. Muziek om tot rust te komen!

_________________________________________________________________________________

Inloophuis Poppy’s is verhuisd! Kanker kan je leven totaal op z’n kop zetten. Als je zelf de diagnose krijgt. Of iemand die je lief is. Dan merk je hoe moeilijk het is om opnieuw zin te geven aan je leven. Poppy’s wil er voor jou zijn. Door een fijne plek te creëren waar je naartoe kunt gaan. Een ongedwongen en huiselijke ontmoetingsplek, waar je kunt praten of zwijgen, huilen of lachen. Waar je mag zijn wie je bent. En door activiteiten te organiseren waaraan je kunt deelnemen of waar je naartoe kunt komen. Het Inloophuis biedt een ontspannen ontmoetingsplaats voor mensen die geraakt zijn door kanker en hun naasten. Hier kun je ook even níet met ‘ziek zijn’ bezig zijn. Bijna alles kan, niets moet…“Het Inloophuis is net verhuisd en is gevestigd op nog geen 100 meter afstand van het oude adres, namelijk Mathildastraat 69, pal naast het beeld van Mooie Keetje,” aldus coördinator Hanneke van der Bom. Er is een grote diversiteit aan activiteiten van Yoga, wandelen, euritmie, high tea, schilderen, boekenclub, op verhaal komen, teveel om op te noemen! kijk op: http://inloophuispoppys.nl/ 

______________________________________________________________________________

Met geduld komt alles op het juiste moment. Masukh Patel.

_______________________________________________________________________________

Loff is een biologisch, vegetarisch restaurant in Breda.  Midden in het centrum van Breda (Wilhelminastraat 15) en daar zijn net gigantische weg veranderingen geweest, waardoor het restaurant nauwelijks bereikbaar was. En dat duurde veel te lang, hoezo geduld. Er is een spontane actie op gang gekomen om het restaurant te ondersteunen na deze enorme tegenvaller en ik ben er samen met mijn vrouw in de vakantie gaan eten en het is echt een aanwinst voor de omgeving. We hebben heerlijk gegeten, het eten is er puur, vers, heerlijk en eerlijk. De chef kok en natuur diëtiste Marion Pluimes beschouwt voeding als een medicijn, aangeboden in de natuurlijke vorm en afgestemd op het individu. Maar wat houdt dat puur, vers en eerlijk eigenlijk in? Alle ingrediënten die ze gebruiken, zijn onbewerkt en ongeraffineerd. Dat wil zeggen: 100% biologisch, zonder E-nummers en alleen als volkoren, volvette en extra vierge-variant. Ze koken dagvers, volgen zo veel mogelijk de seizoenen en kopen bij voorkeur in bij lokale leveranciers. Dat betekent rijpere producten met optimale smaak en voedingswaarde. Door de ingrediënten kaartjes bij het buffet weet je altijd precies wát je eet bij Loff. Ook zijn ze open en eerlijk als het gaat om de bijdrage aan people, planet & profit: van het beperken van voedselverspilling en het recyclen van GFT en frituurolie tot eerlijke handel met leveranciers en goed werkgeverschap. Tot slot de liefde en aandacht waarmee ze de gerechten bereiden kun je zien, geduldig wordt alles vers bereid en het is echt genieten bij LOFF. Of je nu vegetariër of avontuurlijk carnivoor bent! Wij hebben heerlijk in tuin gezeten, maar binnen is ook heel sfeervol. Ga gerust eens proeven! 

___________________________________________________________________

Wie geduld zegt, zegt moed, volharding, kracht. Thomas D’ Ansembourg.

_____________________________________________________________________

Lidion Zierikzee gelooft dat iedereen bijzonder is, krachtig en dat je goed weet wat je wil. Er zijn ook momenten dat je dat vergeet en dat je je afvraagt of je dat allemaal wel weet. Kinderen in moeilijke situaties zijn ook ‘vergeten’ dat ze de moeite waard zijn. Lidion besloot na haar opleiding clown te worden. De wijze lessen die ze leerde tijdens deze opleiding 1) Zeg altijd ja. Ja tegen wie je bent en tegen de dingen die gebeuren. Ze gebeuren namelijk toch 2) Als je ja hebt gezegd: durf fouten te maken. Er zal van alles mis gaan en je kan er eigenlijk alleen maar om lachen 3) Blijf dromen Door stug “ja” te blijven zeggen tegen wat er gebeurt benadert Lidion kinderen op een oncologie afdeling. Ze gaat mee in de richtingen die kinderen aangeven te willen gaan. Wat er ook gebeurt in je leven, groot of klein, je kunt altijd jezelf zijn en je bent altijd vrij. Soms heb je even een clownsneus nodig om je daar aan te herinneren. Waar je ook bent, wat je ook gaat doen, wat er ook gebeurt; je bent vrij.  

___________________________________________________________________________

Want nog nooit is een filosoof opgestaan, die kiespijn met geduld verdragen kon. William Shakes.

____________________________________________________________________________

Alles verandert. Wat vandaag nieuw is, is morgen bij wijze van spreken oud. Ooit had ik een heel bijzondere droom. Ik was in die tijd, de jaren ‘90 bezig met het lezen van Bhagavad Gita. En het was hoofdstuk 13 waar ik in bezig was, het ging over de vergankelijkheid van het leven en in Vedische geschriften spreekt men van de begrippen Purusha, wat je kunt vertalen als de bron, het goddelijke, boeddha, de ziel, het hogere zelf, je levensdoel, ook wel het veld genaamd van onthechting, onbaatzuchtigheid. En het tegenovergestelde en dat is Prakriti wat je kunt vertalen als materie, de elementen aarde, water, vuur, lucht en ether. De zintuigen, het gehecht zijn aan materie, het egoïsme. Een duidelijk verschil is dat het huis waarin we wonen Prakriti is en ons lichaam Purusha. In deze huidige tijd van Prakriti verzamelen we met zijn allen steeds meer materie en juist die materie verzamelen, kost ons veel energie, veel spanning, veel tijd, veel stress. De uitnodiging is om minder materie te verlangen en meer contact te maken met de innerlijke bron in je lichaam. Terug naar mijn droom: Ik ben als kind katholiek opgevoed met een hoge mate van devotie voor Maria. Ik ontmoette Maria in mijn droom, ze verscheen aan mij en badend in zweet werd ik plots wakker. Versuft, in de war liep ik naar de badkamer, ik pak de rode lipstick van mijn vrouw en ik schrijf half duf en slapend op de spiegel: Wat eerst mijn nee was in nu mijn ja. Waar ik eerst dacht rijk te zijn, ben ik nu arm. Waar ik eerst dacht groot te zijn, ben ik nu klein. Nu weet ik dat ik niets meer hoef als alleen maar te zijn! Deze tekst heeft zeker een half jaar op spiegel gestaan in ons eerste huis in de Beatrixstraat Hank. Mijn bewuste zijn, maakte contact met onbewuste zijn. Prakriti maakt contact met Purusha. Er is geen plek waar alleen maar vreugde heerst. Geen tijd die eeuwig vreugdevol is. Geen ding dat eeuwig vreugde biedt. Alles verandert en ik wens ieder mens van harte veel Purusha toe. Je bent veel meer dan alleen maar Prakriti!

_____________________________________________________________________________

We hebben meer licht voor elkaar nodig. Licht schept begrip, begrip schept liefde, liefde schept geduld en geduld creëert eenheid. Shakti Gawain.

_____________________________________________________________________________

Danny Vera, artiestennaam van Danny Polfliet (1977) is een Nederlandse zanger, muzikant en songwriter. Hij woont in Middelburg en hij heeft een prachtige stem en met dit laatste lied, stijgt hij naar de top van de hitlijsten. Het leven is soms een achtbaan of roller coaster. De kunst is om weer telkens omhoog te gaan, ondanks alle tegenvallers die we allemaal op onze weg tegenkomen! Het lied is een ode aan geduld!

________________________________________________________________________________

Geduld, vasthoudendheid en transpiratie maken een onovertroffen combinatie voor succes. Napoleon Hill.

________________________________________________________________________________

Waarom zijn we zo ongeduldig en 7 tips voor meer geduld. Internet overspoelt ons met informatie, voorgesneden groenten maken snijmessen overbodig en kaarten veranderen in kale letters op je telefoon. Veel gaat steeds sneller. Maakt ons dat ongeduldiger? En, maakt ongeduld ons minder leuke mensen? Een verhaal over het nu en de toekomst, geduldig luisteren. Ongeduld. Geen nieuw fenomeen, geen vaag begrip. Iedereen (ja, écht iedereen) kent het gevoel ongeduldig te zijn. De één beter dan de ander, dat dan weer wel. We verliezen ons geduld als de computer te langzaam opstart, als onze muziek oordopjes in elkaar verstrengeld raken, als de trein vertraging heeft of als de thee niet snel genoeg koud wordt. Enzovoort, enzovoort…Waarom de haast, het ongeduld, de frustratie? Het zit in onze aard, maar komt mogelijk ook doordat we doorgaans het nú belangrijker vinden dan de toekomst. Neem een zak drop. Je weet dat je er last van krijgt als je de hele zak opeet (buikpijn!), maar vindt het nu belangrijker (zin in drop!). De zak gaat dus op. Het gaat dan dus niet om het gebrek aan kennis, maar om een gebrek aan zelfbeheersing. Ongeduld is in dat opzicht vaak iets doen wat je beter pas later kunt doen. Maar omdat je kunt kiezen tussen nu en later, krijgt nu de voorkeur. Je kent vast wel het marshmallow experiment, waarbij een kleuter een marshmallow voor zijn neus krijgt. Als het spekje er over twintig minuten nog ligt, krijgt het kind er nog een als beloning. Maar een paar kinderen kregen een tweede spekje. De meesten hadden de eerste al lang achter hun kiezen zitten. Volgens sommige deskundigen worden we de komende jaren alleen maar ongeduldiger. Door de technologie, is het argument. Technologie levert namelijk onmiddellijk resultaat en daarom willen we ook in andere aspecten van ons leven onmiddellijk resultaat zien. We zijn gewend (of verwend?) geraakt aan het idee dat dingen snel en efficiënt gebeuren. En op onze manier. Als dat niet lukt, raken we snel gefrustreerd of geïrriteerd. Een teken van ongeduld. Ongeduld = ongezond. Lees meer: Waarom zijn we zo ongeduldig en 7 tips voor meer geduld

__________________________________________________________________________________

Een citaat is iets handigs om in de buurt te hebben, omdat het je de moeite spaart om zelf iets te bedenken! Joseph Champbell.

____________________________________________________________________________________

Workshop “Geweldloze communicatie” op vrijdagavond 8 en zaterdag 9 november. De grenzen van je taal zijn de grenzen van je wereld. Ludwig Wittgenstein. Begrijpen en begrepen worden, dat is wat we zo graag willen. Het geeft ons bevestiging en zekerheid. We steken er dan ook eindeloos veel energie en tijd in: we overleggen, praten, mailen, vergaderen, sturen sms’jes, luisteren, vertellen. En toch gaat het regelmatig mis: we blijken elkaars woorden verkeerd te hebben opgevat. Geweldloze communicatie laat zien en ervaren hoe we dit kunnen voorkomen. Hoe vaak gebeurt het niet dat we langs elkaar heen praten, elkaars woorden verkeerd interpreteren en moeten toegeven dat er sprake was van miscommunicatie? Ondanks al onze goedbedoelde pogingen blijken we helemaal niet goed in communiceren te zijn. Hoe en waar gaat het toch mis? Marschall Rosenberg heeft het antwoord. Hij ontwikkelde de geweldloze communicatie. Deze bestaat uit concrete technieken en oefeningen die jou helpen je bewust te worden van de ruis waarmee je anderen tegemoet treedt. Je leert hoe je snel kunt doordringen tot de kern, tot de werkelijke bedoelingen van jezelf en die van de ander. Maar de methode is zeker geen trucje. Het gaat om een ware gedragsverandering: je gaat anders kijken en luisteren naar de mensen om je heen. Je laat je eigen ervaringen en meningen los, waardoor er ruimte is voor nieuwe, verfrissende denkbeelden. Het is een intensieve methode die in het begin wat geforceerd kan aanvoelen. Buiten de bekende geweldloze communicatie stappen van waarnemen – voelen – behoeften – vragen en mededogen gaan we ook beter luisteren. Het bijzondere van de geweldloze communicatie is dat het alle inspanning letterlijk dubbel en dwars waard is. Jij leert jezelf en anderen werkelijk kennen. En of dat nog niet bijzonder genoeg is: door jouw vragen ontdekt ook je gesprekspartner zichzelf met betrekking tot luisteren. We beginnen vrijdagavond met de theorie en zaterdag staat in het teken van de praktijk, oefenen, ervaren en doen. Kosten zijn 75 euro inclusief vegetarische lunch en syllabus. Opgeven bij pietvanderpluijm@hetnet.nl

________________________________________________________________________________________

“Ik wil niet zijn zoals zij. Ik haat hen niet.” Als een van de ‘Sharpville Six’ werd Duma Kumalo in 1985 ten onrechte gevangen gezet voor een moord die hij niet begaan had. Hij bracht zeven jaar door in de gevangenis, waarvan drie jaar in de dodencel. Hij werkt nu voor Khulumani – een ondersteunings-groep voor slachtoffers in Johannesburg. Toen alles begon heb ik mij dikwijls afgevraagd: “Waarom ik?” Later echter moest ik tegen mezelf zeggen: “Als ik het niet ben, wie dan wel? Als ik niet verondersteld word te sterven voor de bevrijding van Zuid-Afrika, wie dan wel?” In 1985 werd ik, samen met 5 anderen, schuldig bevonden aan de moord op een advocaat tijdens een huurboycot in Sharpville. Toen de advocaat vermoord werd was ik daar niet eens aanwezig. In de gevangenis liep ik rond als een ten dode veroordeelde. Ik stond al met een been in het graf, terwijl ik naar anderen keek die opgeroepen werden voor de executie.
Voor de executie werd als galgenmaal aan de gevangene een hele kip opgediend. Maar als zij er geen trek in hadden gaven zij de kip vaak aan hun uitgehongerde vrienden. De band tussen de gevangenen was erg sterk. Dit soort vriendschappen zijn in de buitenwereld onmogelijk te sluiten. Op een maandag in 1988 werd ons verteld, dat we de daaropvolgende vrijdag opgehangen zouden worden. Alhoewel ik wist dat er internationaal luid protest was, had ik geen hoop op uitstel. Mijn hals werd opgemeten voor de maat van de lus. Zij namen mij mijn ondergoed, mijn schoenen en mijn matras af, zodat ik geen zelfmoord kon plegen. Op de donderdag voor de executie brachten ze ons onze kip, maar net voor 16.00 uur werd ons verteld, dat we uiteindelijk niet geëxecuteerd zouden worden. We gingen terug naar onze cellen waar de kip nog steeds wachtte. De anderen gooiden hun kip uit bijgelovigheid weg. Maar ik at de mijne, ik was uitgehongerd! Sinds mijn vrijlating vecht ik ervoor dat mijn naam gezuiverd wordt en ik een heronderzoek krijg. Dit is het enige dat me rust zal geven. Ondertussen ondersteun ik anderen bij het ondergaan van hun straf. Omdat ik zelf gered ben, voel ik dat ik mijn best moet doen voor anderen. 
Bij het afleggen van mijn getuigenis bij de Truth en Reconciliation Commission (Waarheids- en Verzoeningscommissie) ontmoette ik een van de bewakers die mij bewaakt had in mijn dodencel. Toen hij me zag, rende hij naar me toe en drukte zich tegen me aan. Hij zei me: “Onze vrouwen hadden geen idee wat voor soort werk we deden. We waren te beschaamd om het hen te vertellen.” Tijdens het TRC-verhoor vertelde ik een leugen. Ze vroegen me of hij de bewaker was die me mishandeld had en ik antwoordde: “Nee”. Na het verhoor ging ik naar huis en zei bij mezelf: “Ben je gek? Hoe kun je deze man laten gaan?” Ik realiseerde me echter, dat als ik hem beschuldigd had dit ons allen naar de executiekamer teruggestuurd zou hebben. Primo Levi schreef eens: “Ik wil niet zijn zoals zij, ik haat hen niet.” Het is een prachtige en krachtige bewering.

 

_____________________________________________________________________________

Van kinderen kan je heel veel leren. Bijvoorbeeld: waar de grenzen liggen van je geduld! Ivo de Wijs.

__________________________________________________________________________________________

Trijntje Oosterhuis met  wederom een mooi lied: Mijn hart. De tekst spreekt voor zich!

___________________________________________________________________________________________